Η υπόθεση της Λιβύης και ο τρόπος με τον οποίο εξελίσσονται τα πράγματα στη γειτονική χώρα αποτελούν ακόμα ένα παράδειγμα της αδυναμίας του υπουργείου Εξωτερικών να αξιολογήσει και να παρακολουθήσει τις εξελίξεις τα δύο τελευταία χρόνια.
Το αποτέλεσμα είναι να βρίσκεται σε μία διαρκή κατάσταση εκ των υστέρων προσπάθειας διαχείρισης τετελεσμένων και μετριασμού της εκάστοτε ζημιάς.
Η δυναμική επανάκαμψη του στρατάρχη Χαλίφα Χάφταρ έπιασε εξαπίνης την Αθήνα.
Παρότι η Ελλάδα ήταν η πρώτη η οποία είχε δημιουργήσει διαύλους επικοινωνίας στον απόηχο του τουρκολιβυκού μνημονίου και μάλιστα ο τότε υπουργός Εξωτερικών, Νίκος Δένδιας, τον είχε καλέσει στην Αθήνα, η σχέση αφέθηκε να ατονήσει.
Η Άγκυρα έσπευσε να καλύψει το κενό, αν και στήριζε τον αντίπαλό του, Χαμίντ Ντμπέιμπα, επιδεικνύοντας ρεαλιστική προσέγγιση και καταφέρνοντας να αποκαταστήσει σχέσεις.
Ακόμα και όταν ήταν εμφανές εδώ και πολύ καιρό ότι η Άγκυρα προσεγγίζει επιτυχώς τον Χάφταρ, η ελληνική διπλωματία δεν συγκινήθηκε.Τώρα που ο Χάφταρ κερδίζει στρατιωτικά έδαφος και έγινε επίσημος συνομιλητής της διεθνούς κοινότητας, η ελληνική πλευρά άλλη μια φορά τρέχει να διορθώσει τα λάθη.
Ωστόσο ευκαιρία υπάρχει ακόμα.
Ο Χάφταρ φιλοδοξεί να γίνει ηγέτης ολόκληρης της Λιβύης, ελέγχοντας ήδη ένα πολύ μεγάλο μέρος της, και οι υιοί του, οι οποίοι λειτουργούν αντ’ αυτού, αναλαμβάνουν διάφορες αποστολές εκπροσώπησης συνεννόησης με τρίτα κράτη και κυβερνήσεις.
Είναι βάσιμο να υποτεθεί ότι ο Χάφταρ προτιμά λειτουργική και επίσημη σχέση με την Ελλάδα, παρά την ασταθή συμπεριφορά μας, διότι ως πιθανός μελλοντικός de jure ηγέτης της Λιβύης έχει ανάγκη την Ευρωπαϊκή Ένωση. Και για χρηματοδότηση και για διεθνή νομιμοποίηση της ηγεσίας του. Με την Ιταλία δεν έχει ιδιαίτερες σχέσεις λόγω προϊστορίας. Η Τουρκία τον στηρίζει όψιμα, αλλά ο ίδιος γνωρίζει ότι δεν μπορεί να του δώσει αυτά που είναι σε θέση η ΕΕ και επίσης γνωρίζει ότι θα θελήσει να τον ελέγξει και να τον εκβιάσει.
Εξάλλου, αν υποκύψει στην τουρκική πίεση για να αναγνωρίσει τον τουρκολιβυκό μνημόνιο, αυτό θα έρθει σε σύγκρουση με τους επίσημους χάρτες της ΕΕ, όπου οι ευρωπαϊκές ΑΟΖ, συμπεριλαμβανομένης της ελληνικής, αποτυπώνονται με βάση το Δίκαιο της Θάλασσας. Γι’ αυτό και στην προκήρυξη των θαλάσσιων τεμαχίων η νυν κυβέρνηση Ντμπέιμπα, αν και φιλοτουρκική, σεβάστηκε τη μέση γραμμή με την Ελλάδα.
Κάποιος μπορεί ήδη να διακρίνει τα σήματα που στέλνει ο Χάφταρ.
Ο υιός του, Σαντάμ Χάφταρ, που είναι ο επίσημος εκπρόσωπος των ενόπλων δυνάμεων της Ανατολικής Λιβύης, βρέθηκε τη Δευτέρα 2 Ιουνίου στην Τουλόν, προσκεκλημένος του Πιέρ Σιλ, αρχηγού των χερσαίων δυνάμεων της Γαλλίας, σε σύνοδο των ομολόγων του της Μεσογείου.
Ο ίδιος ο Σαντάμ εξήρε τον ρόλο της Τουρκίας, αλλά παράλληλα δήλωσε στον Έλληνα Αρχηγό ΓΕΣ, Γιώργο Κωστίδη, που ήταν παρών, ότι είναι πρόθυμος να επισκεφθεί την Ελλάδα αν προσκληθεί.
Από προχθές ένας άλλος από τους γιους του Χάφταρ, ο Αλ Σάντικ, βρίσκεται, για «ιδιωτική» επίσκεψη, στην Ελλάδα.
Συνοψίζοντας, περιθώριο να αντιστραφεί η κατάσταση υπάρχει αν η Ελλάδα κινηθεί γρήγορα και αποφασιστικά. Αν συνεχίσει με τους σημερινούς ρυθμούς, τότε, τα πράγματα δεν είναι ποτέ τόσο άσχημα για να μην μπορούν να γίνουν χειρότερα.
Εφημερίδα Απογευματινή
