Η παραβίαση του εναέριου χώρου της Πολωνίας από ρωσικά μη επανδρωμένα και η κινητοποίηση του ΝΑΤΟ επιβεβαιώνει αυτό που για όποιον είναι αντικειμενικός ήταν σαφές εξαρχής. Η Ρωσία έχει μία ατζέντα την οποία είναι αποφασισμένη να υλοποιήσει μέχρι τέλους και αυτή δεν περιορίζεται στην Ουκρανία.
Ο στόχος είναι ευρύτερος και η Μόσχα τον έχει περιγράψει στις επανειλημμένες αναφορές της στις διαπραγματεύσεις. Ότι για να λυθεί το ουκρανικό ζήτημα και να σταματήσει ο πόλεμος πρέπει να αντιμετωπιστούν οι αρχικές αιτίες «the root causes».
Ως «αρχικές αιτίες» εννοεί την επέκταση του NATO στις χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ η οποία κατά τη ρωσική αντίληψη παραβίασε τα συμφωνηθέντα μεταξύ Δύσης και Ρωσίας μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης την οποία, ειρήσθω εν παρόδω, ο Πούτιν έχει περιγράψει ως «τη μεγαλύτερη γεωπολιτική τραγωδία του 20ού αιώνα».
Ο Ρώσος πρόεδρος δεν πρόκειται να αρκεστεί στον γεωπολιτικό εκμηδενισμό, αδρανοποίηση και ακρωτηριασμό της Ουκρανίας. Αυτό είναι το πρώτο βήμα. Θέλει να αναιρέσει συνολικά τα μεταψυχροπολεμικά δεδομένα και να ανακτήσει τη σφαίρα επιρροής της πάλαι ποτέ Σοβιετικής Ένωσης, εφόσον θεωρεί τη Ρωσία διάδοχο κράτος με τις αντίστοιχες γεωπολιτικές απαιτήσεις.
Το γεγονός ότι η Ευρώπη βρισκόταν επί σχεδόν τέσσερις δεκαετίες, μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου αλλά και ήδη νωρίτερα, μεταπολεμικά, σε μία παρατεταμένη μακαριότητα και διολίσθησε σε έναν ιδεολογικό, πολιτισμικό, γεωπολιτικό και στρατιωτικό αφοπλισμό δεν σημαίνει ότι οι άλλοι είχαν εγκαταλείψει τα δικά τους σχέδια. Και αυτό δεν αφορά μόνο τη Ρωσία.
Ο Ψυχρός Πόλεμος κρατούσε τη Δύση σε σχετική εγρήγορση, κυρίως το πολιτικό-στρατιωτικό σύστημα, παρότι οι κοινωνίες επιζητούσαν μία ανάπαυλα από τα διαδοχικά σοκ των δύο Παγκοσμίων Πολέμων. Η δυτική επικράτηση στον Ψυχρό Πόλεμο λειτούργησε ως σήμα για αχαλίνωτη αμεριμνησία με αποτέλεσμα, ο δυτικός κόσμος, η Ευρώπη κυρίως, να γκρεμίσει τα «τείχη» θεωρώντας ότι η εξέλιξη της Ιστορίας εφεξής θα είναι γραμμική και τα πράγματα θα πηγαίνουν μόνο καλύτερα.
Αυτό διαψεύστηκε και στο οικονομικό πεδίο και στον τομέα της ασφάλειας. Οι Ευρωπαίοι συνειδητοποιούν ότι εν αντιθέσει με τις δημοφιλείς ψευδοθεωρίες της δεκαετίας του ´90, η Ιστορία δεν τελειώνει και ότι έχει το κακό συνήθειο να επανέρχεται στη χειρότερη εκδοχή της όταν αγνοείς τα διδάγματά της. Και κάτι που μας αφορά: Τώρα που η Πολωνία ζητά τη στήριξη του ΝΑΤΟ επειδή παραβιάστηκε ο εναέριος χώρος της από ρωσικά μη επανδρωμένα, είναι ευκαιρία για την Ελλάδα να υπενθυμίσει ότι δεν πρέπει στο μέλλον οι Σύμμαχοι να αντιμετωπίζουν αφ’ υψηλού και αδιάφορα τις ελληνικές καταγγελίες όταν υφίσταται μαζικές και σοβαρές παραβιάσεις και έχει καθημερινές εμπλοκές στο Αιγαίο. Μπορεί ο εισβολέας να είναι μέλος του ΝΑΤΟ και αυτό να δημιουργεί μία άβολη κατάσταση στη Συμμαχία, αλλά δεν μειώνει σε τίποτα τη σοβαρότητα της απειλής.
Εφημερίδα Απογευματινή
