Η παρακμή της πολιτικής και η εποχή 2026-2035

Ο Μητσοτάκης φέρνει στο προσκήνιο τον παρόντα ψηφιακό κόσμο με τα εργαλεία της τεχνητής νοημοσύνης και της ρομποτικής. Αυτό φάνηκε και στις συζητήσεις που είχε με τον Χασάμπη και άλλους «γκουρού» των τεχνολογιών
12:05 - 15 Σεπτεμβρίου 2025

Οι πολιτικοί, ασχέτως κόμματος και ιδεολογικών προσεγγίσεων παρακολουθούν με δικαιολογημένη ανησυχία τις έρευνες για τις τάσεις στην κοινή γνώμη και ανακαλύπτουν, όλο και σε μεγαλύτερο βαθμό και ποιοτικό βάθος, ότι η πολιτική και οι πολιτικοί, πολύ περισσότερο οι εκλογές και ο κοινοβουλευτισμός, δεν απασχολούν τις νεότερες γενιές. Βαθμηδόν μάλιστα αντί οι μέσες παραγωγικές ηλικίες να επηρεάζουν τις νεότερες στην κατεύθυνση της συμμετοχής στην πολιτική ζωή, οι νεότερες επηρεάζουν τους μεγαλύτερους στην απαξία της πολιτικής. Είναι ενδιαφέρον ότι η αδιαφορία ή απαξία δεν αφορά ένα κόμμα, για παράδειγμα το κυβερνητικό, υπέρ κάποιου της αντιπολίτευσης. Οι γυρισμένες πλάτες των νέων αφορούν όλα τα κόμματα, τις ιδεολογίες και τους πολιτικούς εκφραστές τους. Παράλληλα το πολιτικό και κομματικό σύστημα της Ελλάδας δείχνει ότι νοσεί. Τόσο σε ιδέες όσο και πρόσωπα.

Οι μέσες ηλικιακά γενιές 30-45 ετών δεν έχουν παρουσιάσει σημαντικές πολιτικές προσωπικότητες με οπτικές και κοινωνικές εμπειρίες που να αφορούν το μέλλον και όχι το παρελθόν. Αντίθετα, ο παλαιοκομματισμός και οι «αγκυλώσεις» μισού αιώνα και βάλε καθοδηγεί την πολιτική, τόσο στο πεδίο του κυβερνητισμού όσο και των προβληματισμών, για τις στρατηγικές του μέλλοντος. Δεν θα πρέπει να θεωρείται καθόλου τυχαίο ή επιτηδευμένο το γεγονός ότι ασχολούμαστε στην παρούσα φάση με την επιστροφή στο προσκήνιο και την ενέργεια πρώην πρωθυπουργών, όλου του φάσματος, παρά με νέους πολιτικούς που κάνουν τη διαφορά και υπόσχονται ως τάξη πραγμάτων ένα νέο μέλλον.

Και μπορεί κάποιοι να πουν ως αντίλογο ότι υπάρχουν ακόμη και υπουργοί στη σημερινή, για παράδειγμα, διακυβέρνηση Μητσοτάκη, που με τις κινήσεις και τις επιλογές τους αναφέρονται πολύ περισσότερο σε ένα ψηφιακό μέλλον, με τη χρήση εργαλείων τεχνητής νοημοσύνης για παράδειγμα και υπό την έννοια αυτή ένα νέο κράτος. Κατ’ αναλογία στα κόμματα της αντιπολίτευσης Δεξιάς και Αριστερής κινούνται ιδέες και πρόσωπα με ανησυχίες γι’ αυτό που χαρακτηρίζεται πλέον και επισήμως ως επερχόμενη νέα βιομηχανική επανάσταση. Όλα αυτά θα έπαιζαν κάποιον ρόλο, ενδεχομένως σημαντικό, αν βρίσκονταν στο επίκεντρο του πολιτικού προσκηνίου και του δημόσιου διαλόγου στην καθημερινότητα. Δεν συμβαίνει όμως κάτι τέτοιο. Αλλά προκύπτουν συγκυριακά κάποιες αφορμές για συζητήσεις που αφορούν την πορεία στην επόμενη δεκαετία, που μας θυμίζουν τις προτεραιότητες που μας επιβάλει η πορεία της ιστορίας. Για παράδειγμα, ένα συνέδριο όπως φέτος το Athens Innovation Summit και η παρουσία του νομπελίστα με ελληνική-κυπριακή καταγωγή, επικεφαλής της Google Deep Mind, Ντέμη Χασάμπη, που επιχειρεί απαντήσεις σε ερωτήματα για το παρόν και το μέλλον της ανθρωπότητας αλλά και της Ελλάδας.

Αυτό που παρατηρείται στη χώρα μας αφορά πολιτικά και διαρθρωτικά και όλη την Ευρώπη τηρουμένων των αναλογιών. Ο κοινοβουλευτισμός και τα πολιτικά συστήματα στις Δημοκρατίες της ηπείρου παρουσιάζουν δομικές εμπλοκές στη λειτουργία, το όραμα και την αξιοπιστία τους. Οι νεότερες γενιές όταν δεν εξεγείρονται αδιαφορούν πλήρως για την πολιτική και αποστρέφονται τους πολιτικούς καριέρας. Ο κόσμος των νεότερων αλλά και των μέσων ηλικιών κινείται γύρω από την οθόνη του κινητού τους. Τα μίντια με την κλασική δομή είναι κάτι ξένο προς αυτούς αφού ο φορμαλισμός των κοινωνικών δικτύων έχει πετύχει τον κομφορμισμό του ατομικού ναρκισσισμού σε ένα σύμπαν που δεν χωράει κάνεις και τίποτα πέραν των ορίων του «εγώ».

Ο σημερινός πρωθυπουργός στην Ελλάδα κ. Μητσοτάκης, μέσης ηλικίας και με εμπειρία δεκαετιών πια στην πολιτική, είναι επαρκώς εκσυγχρονιστής και μελετημένος για να ενδιαφέρεται και να φέρνει στο προσκήνιο τις ανησυχίες της επερχόμενης εποχής όπου στον παρόντα ψηφιακό κόσμο θα προστίθενται τα εργαλεία της τεχνητής νοημοσύνης και της ρομποτικής. Αυτό φάνηκε και στις συζητήσεις που είχε με τον κ. Χασάμπη και άλλους «γκουρού» των τεχνολογιών. Αλλά η συζήτηση πρέπει να διευρυνθεί, όχι με κομματικά κριτήρια, αλλά να αφορά συνολικά την περίοδο των εξελίξεων 2026-2035 όταν όλα τα επερχόμενα θα συμβούν. Η Ελλάδα τεχνικά-μηχανικά, αλλά και φιλοσοφικά θα πρέπει να εξελιχθεί σε κάτι πολύ διαφορετικό από ό,τι είναι σήμερα. Δεν είναι κάτι απλό…

Εφημερίδα Απογευματινή