Είναι πραγματικό δύσκολο να μιλήσει κανείς για τα όσα τραγελαφικά συμβαίνουν στο πεδίο της διαχείρισης κρίσιμων ζητημάτων από την κυβέρνηση, έναντι των μεγάλων διακυβευμάτων και στοχεύσεων που θα έπρεπε να απασχολούν σε αυτήν τη συγκυρία το σύνολο των κορυφαίων στελεχών της. Ειλικρινά πιστεύω ότι ορισμένοι (δυστυχώς πια όχι λίγοι και ταυτόχρονα ιδιαιτέρως σημαντικοί για την εξίσωση της ορθής κυβερνητικής λειτουργίας) θεωρούν πως η χώρα θα οδηγηθεί στις επόμενες εθνικές κάλπες με τον Μητσοτάκη να παίζει μόνος του ό,τι κι αν συμβεί στο μεταξύ, αγνοώντας φυσικά τις πολύπλευρες ζυμώσεις που πραγματοποιούνται σε πολιτικό και επιχειρηματικό επίπεδο και έχοντας τη βεβαιότητα πως με τον έναν ή τον άλλο τρόπο η ΝΔ θα ανακάμψει ως διά μαγείας.
Οι χειρισμοί στο θέμα των ΕΛΤΑ ήταν αν μη τι άλλο ενδεικτικοί της κατάστασης. Κάποιοι τεχνοκράτες που επιθυμούν να κάνουν οικονομία στα μέτωπα που τους έχουν ανατεθεί (εξαιρώντας από αυτήν τη συνθήκη τη δική τους εργασιακή καθημερινότητα βεβαίως βεβαίως, που χαρακτηρίζεται από υψηλές απολαβές και γραφεία πολυτελείας) ένιωσαν πως έχουν τη δυνατότητα να κάνουν τα δικά τους μη δίνοντας λογαριασμό σε κανέναν. Ακόμη και στους εμπλεκόμενους παράγοντες της διακυβέρνησης που υπηρετούν, αν λάβουμε υπόψιν μας τις διαρροές των τελευταίων ημερών περί ανύπαρκτης ή έστω ελλιπούς ενημέρωσης. Θα μου πει κανείς, αυτό θα μπορούσε να είναι εύλογο ως ένα σημείο, όταν βλέπουν αντίστοιχης ιδιότητας παράγοντες όχι μόνο να κατέχουν κυβερνητικούς θώκους, αλλά και να είναι διαχρονικά αναντικατάστατοι -δικαίως ή αδίκως- στο σημερινό περιβάλλον εξουσίας.
Έπειτα από εκείνους έρχεται η σειρά των συναρμόδιων υπουργών, οι οποίοι ακούν τα εξ αμάξης από τους βουλευτές της κυβερνώσας παράταξης και ιδιαιτέρως από εκείνους που δέχονται τα πυρά ψηφοφόρων και πολιτικών φίλων, δεδομένου του γεγονότος ότι οι περιφέρειές τους επηρεάζονται άμεσα από τους σχεδιασμούς της διοίκησης του Υπερταμείου. Το χειρότερο όμως απ’ όλα, που δεν διορθώνεται με τίποτα επικοινωνιακά, έχει να κάνει με το πινγκ πονγκ των κυβερνητικών στελεχών οι αρμοδιότητες των οποίων αγγίζουν το συγκεκριμένο ζήτημα, σε μια προσπάθεια να βγάλει ο καθένας από πάνω του το βάρος αυτού του αιφνιδιασμού. Όταν μάλιστα πίσω από αυτή την παράμετρο υφίσταται και το στοιχείο της προσωπικής στρατηγικής με φόντο την ισχυροποίηση στο κομματικό ακροατήριο ενόψει της επόμενης ημέρας, όποτε αυτή κι αν έρθει (μιλάμε για τις εκατέρωθεν διαρροές ανάμεσα σε συνεργάτες των Κωστή Χατζηδάκη και Κυριάκου Πιερρακάκη), τότε το πρόβλημα αποκτά άλλες διαστάσεις και γίνεται πολύ βαθύτερο.
Κάπως έτσι, εξάλλου, φθάσαμε να ανάγεται μια παρέμβαση με χαρακτήρα εξορθολογισμού των οικονομικών ενός ταλαιπωρημένου οργανισμού, που στο φινάλε θα μπορούσε σε ένα γενικότερο πλαίσιο να αποτελεί κοινό τόπο, σε έναν αγώνα με διαδοχικά αυτογκόλ, εσωτερικές έριδες παλαιάς κοπής και απεριόριστες αφορμές στην αντιπολίτευση για σπέκουλα και έντονους διαξιφισμούς. Βλέπετε, με μικρές διορθωτικές κινήσεις θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί ένα σημαντικό μέρος της αναστάτωσης και κυρίως μία ακόμη κρίση με γκρίνιες, παραιτήσεις και πισωγυρίσματα, που καθιστούν μακρινή ανάμνηση την… τετράγωνης λογικής διακυβέρνηση της πρώτης τετραετίας Μητσοτάκη.
Παρ’ όλα αυτά, ακόμη και σήμερα ο Μητσοτάκης και η ΝΔ έχουν το μαχαίρι και το καρπούζι, τουλάχιστον στο επίπεδο των πολιτικών πρωτοβουλιών έναντι του λεγόμενου θεσμικού ακροατηρίου. Αν η ισορροπία αυτή διαταραχθεί, τότε όλοι οι ανησυχούντες για το προσωπικό τους προφίλ, είτε πρόκειται για τους προβεβλημένους υπουργούς είτε ακόμη για τους βουλευτές εκείνους που απλώς περίμεναν μια αφορμή για να γκρινιάξουν (εξαιρούνται εκείνοι που πραγματικά χτύπησαν καμπανάκι κινδύνου για την περιοχή τους), θα έχουν την επομένη των εθνικών εκλογών το δύσκολο έργο να μαζέψουν τα κομμάτια της υστεροφημίας τους και πιθανώς να χαιρετήσουν την πολιτική τους έδρα. Επειδή, όμως, η προοπτική αυτή θα ισοδυναμεί, έτσι όπως έχουν έρθει τα πράγματα σήμερα, με απροσδιόριστες περιπέτειες για τη σταθερότητα και την κοινωνική ομαλότητα, την ευθύνη για να γυρίσει το «τσιπάκι» την έχει το Μέγαρο Μαξίμου και ο ίδιος ο πρωθυπουργός.
Μια πιθανή… πύρρειος νίκη της ΝΔ, όπως αυτή που προοιωνίζονται τα ευρήματα των σημερινών δημοσκοπήσεων (με την υποσημείωση ότι δεν διανύουμε προεκλογικό χρόνο), θα αφήσει με μαθηματική ακρίβεια πληγές στο κυβερνών κόμμα, αλλά και στην ίδια τη χώρα, αφού μοιραία οι ζυμώσεις που θα προκύψουν ίσως να είναι πρωτόγνωρες και αγωνιώδεις. Και με τον λαϊκισμό να παραμονεύει, ίσως πιο επικίνδυνος ακόμη και από την εποχή των μνημονίων…
Εφημερίδα Απογευματινή
