Την Τετάρτη το απόγευμα έγινε στο Σεράφειο μια ενδιαφέρουσα εκδήλωση για το κλίμα. Στον ίδιο χώρο βρέθηκαν ως ομιλητές ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Σωκράτης Φάμελλος, ο πρόεδρος της Νέας Αριστεράς, Αλέξης Χαρίτσης, και ο επικεφαλής του ΚΟΣΜΟΣ, Πέτρος Κόκκαλης, ενώ βιντεοσκοπημένο μήνυμα απέστειλε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Νίκος Ανδρουλάκης. Η είδηση δεν είναι η συνύπαρξη στο πάνελ του Φάμελλου με τον Χαρίτση. Η είδηση είναι η συμμετοχή του κ. Ανδρουλάκη, με την έννοια ότι για πρώτη φορά ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ «βρέθηκε» στην ίδια εκδήλωση με τους ομολόγους του από τους όμορους πολιτικούς χώρους. Ο χρόνος θα δείξει αν ήταν μια στιγμιαία κίνηση ή μια στρατηγικού χαρακτήρα απόφαση, αν και διαφαίνεται πως ο κ. Ανδρουλάκης πιάνει τα μηνύματα των καιρών.
Για την ακρίβεια, το βασικό μήνυμα, που δεν είναι άλλο από την ηχηρή αποδοκιμασία της κυβέρνησης από την μεγάλη πλειονότητα της κοινωνίας, αποδοκιμασία που ξεπερνάει το 70%. Και με βάση όλα τα στοιχεία, όλες τις ενδείξεις και όλα τα δυνατά σενάρια, για να ηττηθεί η κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη δεν υπάρχει άλλος τρόπος από τη συνεννόηση των προοδευτικών δυνάμεων. Ιδίως δε από τη στιγμή που οι πολιτικές διαφορές είναι δυσδιάκριτες, όπως προκύπτει από τη στάση που κρατούν στη Βουλή ή από τις παρουσίες των στελεχών στα πάνελ και στις εκδηλώσεις που γίνονται σε διάφορα σημεία της χώρας. Οι διαφορές έχουν πρωτίστως να κάνουν με το παρελθόν και όχι με το παρόν ή το μέλλον. Τι έγινε το 2010, τι έγινε το 2015, ενώ υπάρχουν και κάποιοι που η βελόνα τους έχει κολλήσει στο 1989.
Ο κ. Φάμελλος και ο κ. Χαρίτσης έχουν συγκεκριμένα κομματικά όρια, τα οποία αμφότεροι έχουν υπερβεί με τις δημόσιες τοποθετήσεις τους αλλά και τις εκκλήσεις που συνεχώς κάνουν. Η μπάλα τώρα είναι αποκλειστικά στο γήπεδο του κ. Ανδρουλάκη, ο οποίος βγήκε σίγουρα κερδισμένος από τη συμμετοχή του στην εκδήλωση. Πρέπει ο ίδιος να κάνει τα επόμενα τολμηρά βήματα. Η βάση των πρωτοβουλιών είναι πάντα το πρόγραμμα. Να καλέσει τις όμορες δυνάμεις να συζητήσουν μέσα από τη συγκρότηση επιτροπών για συγκεκριμένα ζητήματα, στις οποίες εκτός των κομματικών στελεχών θα μπορούν να μετέχουν ευρύτερες προσωπικότητες από την ακαδημαϊκή κοινότητα, την αυτοδιοίκηση, τον πολιτισμό, το συνδικαλιστικό κίνημα κ.λπ.
Με προφανή στόχο να φτιάξουν ένα κοινό πόρισμα. Ούτε τον σοσιαλισμό θα φέρουν, ούτε πρέπει να συμφωνήσουν σε κάθε λέξη. Μερικοί προγραμματικοί άξονες απαιτούνται πάνω στις ράγες της σοσιαλδημοκρατίας: κοινωνικό κράτος, δημόσια παιδεία και υγεία, εργασιακές σχέσεις, προοδευτικό φορολογικό σύστημα.
Είναι βέβαιο ότι αν συμβούν τα προαναφερθέντα, οι πάντες θα εκπλαγούν από τη δυναμική που θα αναπτυχθεί στην κοινωνία αλλά και από τις ωσμώσεις που θα προκύψουν ακόμα και στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο…
Εφημερίδα Απογευματινή
