Μία από τις σημαντικές εξελίξεις, η οποία θα έχει ευρείες προεκτάσεις και παρ’ όλα αυτά έχει περάσει στα ψιλά, είναι το αίτημα χάριτος που κατέθεσε ο Ισραηλινός πρωθυπουργός, Μπενιαμίν Νετανιάχου, σχετικά με τις κατηγορίες που εκκρεμούν εις βάρος του, προς τον πρόεδρο της χώρας, Ισαάκ Χέρτζογκ. Να σημειωθεί ότι εν αντιθέσει με το ευρωπαϊκό δικαστικό σύστημα, στο Ισραήλ η αίτηση χάριτος μπορεί να κατατεθεί και πριν από την εκδίκαση της υπόθεσης, δίχως να έχει προηγηθεί καταδικαστική απόφαση, άρα στην ουσία να μη γίνει καν δίκη.
Το ενδιαφέρον σε ό,τι αφορά τα γεγονότα πέραν της δικαστικής εκκρεμότητας, είναι ότι ο Νετανιάχου επικαλείται την ανάγκη να είναι απερίσπαστος στη διαχείριση των υποθέσεων του κράτους οι οποίες σχετίζονται με θέματα ασφαλείας και πολέμου. Είναι περισσότερο από εμφανές ότι στις διατυπώσεις του κειμένου που κατατέθηκε περιγράφεται η συνέχιση των στρατιωτικών επιχειρήσεων σε πολλά μέτωπα και εξ αυτού του λόγου επιχειρηματολογεί ότι δεν μπορεί να διαχειριστεί πολλαπλά πολεμικά γεγονότα υπαρξιακής φύσης για το Ισραήλ τελώντας ταυτόχρονα υπό δικαστική δίωξη.
Επιβεβαιώνεται έτσι αυτό που έχουμε γράψει επανειλημμένως ότι θα υπάρξει εκ νέου ανάφλεξη στα διάφορα μέτωπα κανένα εκ των οποίων δεν έχει κλείσει οριστικά. Αντιθέτως, όλα παραμένουν ανοικτά εν όψει δεύτερου ή και τρίτου γύρου.
Σε ένα άλλο πεδίο που μας αφορά ακόμα πιο άμεσα, είναι εντυπωσιακή η κάλυψη από τα ισραηλινά ΜΜΕ του εξοπλιστικού προγράμματος της Ελλάδας. Ιδιαίτερης προβολής τυγχάνει το θέμα του αντιπυραυλικού/αντιβαλλιστικού θόλου και οι σχετικές δηλώσεις του υπουργού Εθνικής Άμυνας, Νίκου Δένδια. Όχι μόνο επειδή ενδιαφέρει τις ισραηλινές εταιρείες, αλλά κυρίως στη γεωπολιτική – επιχειρησιακή του διάσταση. Ο λόγος είναι ότι όλο και περισσότερο η Ελλάδα και η Κύπρος -τα δύο ελληνικά κράτη όπως αναφέρονται- εκλαμβάνονται ως δομικό στοιχείο μιας ενιαίας, αδιάσπαστης αμυντικής αρχιτεκτονικής στην περιοχή.
Αφενός επειδή το Ισραήλ έχει ανάγκη στρατηγικού βάθους, αφετέρου επειδή η Τουρκία αποτελεί πλέον κοινή απειλή και εξάλλου στον μεσογειακό χώρο δεν υπάρχουν άλλες συμμαχικές επιλογές. Ελλάδα – Κύπρος – Ισραήλ, προκύπτουν ως φυσικό αλληλοσυμπληρούμενο και διασυνδεδεμένο γεωπολιτικό και στρατιωτικό σχήμα.
Είναι σπάνιο μία χώρα να ασχολείται με το εξοπλιστικό πρόγραμμα μίας άλλης, γειτονικής, με θετικό τρόπο, να επικροτεί και με αφορμή αυτό να υπερθεματίζει στις διαβεβαιώσεις περί απρόσκοπτης παροχής πυρομαχικών και εν γένει στρατιωτικού υλικού αν χρειαστεί…
Σε κάθε περίπτωση, για να γυρίσουμε στο αρχικό θέμα, το αίτημα χάριτος από τον Νετανιάχου προς τον Ισραηλινό πρόεδρο σχετίζεται με τα επερχόμενα γεγονότα τα οποία θα είναι υψηλής έντασης και σε ευρεία γεωγραφική κατανομή. Είναι δε πολύ πιθανό στην πορεία να προκύψουν και νέες θερμές εστίες που ακόμα δεν φαίνεται ότι μπορούν να λάβουν τέτοια μορφή.
Εφημερίδα Απογευματινή
