Είναι ζήτημα ελάχιστων 24ώρων το αν θα δούμε άσπρο ή μαύρο καπνό για εκεχειρία και συνθήκη ειρήνης στη συνέχεια στον πόλεμο Ρωσίας – Ουκρανίας. Πολλά από τα ζητήματα που θεωρούνταν ως πριν από λίγους μήνες ταμπού, όπως η διχοτόμηση των εδαφών της Ουκρανίας στα όρια του ποταμού Δνείπερου ουσιαστικά ή η de jure αναγνώριση της de facto κατοχής από το 2014 της Κριμαίας από τη Μόσχα, στην παρούσα πλέον φάση βρίσκονται στο τραπέζι των συζητήσεων. Οι ασφυκτικές πιέσεις που ασκεί ο Λευκός Οίκος στους δύο εμπόλεμους και η προειδοποίηση του προέδρου Τραμπ ότι, αν σε «λίγες ημέρες» δεν υπάρξει συμφωνία «εφικτή βραχυπρόθεσμα», οι ΗΠΑ μπορούν να αποτραβηχτούν τελεσίδικα από το πεδίο, δείχνουν ότι πιάνουν τόπο. Σε επίσημο επίπεδο η ηγεσία Ζελένσκι δεν διακηρύσσει ότι αποδέχεται συζητήσεις για την παράδοση εδαφών της Ανατολικής ή Νότιας Ουκρανίας μαζί με την Κριμαία στη δικαιοδοσία της Μόσχας. Οι συναντήσεις, όμως, είναι πυκνές: την προηγούμενη εβδομάδα στο Παρίσι, στην παρούσα φάση στο Λονδίνο με τη συμμετοχή υπουργών Εξωτερικών ή συμβούλων Εθνικής Ασφαλείας από την Ουκρανία, τις ΗΠΑ, τη Γαλλία, τη Γερμανία και τη Βρετανία. Είναι χαρακτηριστικό ότι από την πλευρά της Ουάσινγκτον συμμετέχει ο υπουργός Εξωτερικών κ. Μ Ρούμπιο και όχι μόνον οι ειδικοί απεσταλμένοι Σ. Γουίτκοφ και Κιθ Κέλογκ, γεγονός το οποίο σημαίνει ότι οι διαβουλεύσεις αφορούν πιο κανονιστικό πλαίσιο με τη συμμετοχή της ηγεσίας πλέον του Στέιτ Ντιπάρτμεντ.
Έχει τεθεί από την προεδρία Τραμπ μια άτυπη ημερομηνία για να υπάρξει «άσπρος καπνός» από τις διαπραγματεύσεις. Αυτή είναι η 30ή Απριλίου – σε λίγες ημέρες δηλαδή. Η Ρωσία δείχνει ότι συναινεί στη συμφωνία, αρχικά για 30 ημέρες εκεχειρία στους βομβαρδισμούς μη στρατιωτικών στόχων και από τις δύο πλευρές, ώστε να δημιουργηθεί το κλίμα για συμφωνία ειρήνης. Σε πρακτικό επίπεδο, μια τελική διευθέτηση θα διχοτομεί την Ουκρανία στο ποτάμι, όπως από το 2023 εκτιμάται, η ασφάλεια της επικράτειας του Κιέβου θα έχει εγγυήσεις δυτικών χωρών -ειδικά ευρωπαϊκών ή έμμεσες των ΗΠΑ-, αλλά θα υπάρξει δέσμευση από τη Δυτική Ουκρανία ότι δεν θα γίνει καμία κίνηση για ένταξη στο ΝΑΤΟ. Το γεγονός ότι στις συζητήσεις πλέον συμμετέχουν και οι τρεις κεντρικές δυνάμεις από την πλευρά της Ευρώπης, δείχνει ότι η πρόοδος είναι αξιοσημείωτη.
Η Ουάσινγκτον και η προεδρία Τραμπ ανυπομονούν για μια γρήγορη νίκη η οποία θα αποτελέσει δικαίωση για τις προσδοκίες που έχει καλλιεργήσει για το τέλος των θερμών μετώπων στην Ευρασία και τη Μέση Ανατολή -που δείχνει πιο περίπλοκη από την Ουκρανία-, αλλά και θετικό αντίβαρο στις εντάσεις οι οποίες έχουν προκληθεί τόσο με τη σύγκρουση με τα εμβληματικά πανεπιστήμια όσο -πολύ περισσότερο- με τη στρατηγική των δασμών, την ανοιχτή αντιπαράθεση με την Κίνα και την αναστάτωση στις διεθνείς αγορές που κάθε άλλο παρά σταθερές νιώθουν με το τέλος της παγκοσμιοποίησης. Οι Ευρωπαίοι αναζητούν, ακόμα και αν δεν το ομολογούν, ένα πρόκριμα όπως η ειρήνη στην Ουκρανία που θα ανοίγει τον δρόμο για μια νέα σχέση, έστω αποσπασματικής εμπιστοσύνης με τις ΗΠΑ, που θα δημιουργήσει ευνοϊκότερες συνθήκες για ένα πολύ πιο ζωτικό διάλογο για οικονομικά και εμπορικά ζητήματα.
Η Ρωσία έχει κάθε λόγο να κλείσει τις στρατιωτικές επιχειρήσεις που απειλούν, όσο και αν δεν ομολογείται, την οικονομία της κεφαλαιοποιώντας τα εδαφικά κέρδη τόσο στην Κριμαία όσο, πολύ περισσότερο, στην Ανατολική Ουκρανία. Όσο για το καθεστώς Ζελένσκι, απλώς δεν έχει άλλα περιθώρια. Βρίσκεται σε μια διακεκαυμένη ζώνη πιέσεων ειδικά από τις ΗΠΑ και η επόμενη ημέρα δεν πρόκειται να περιλαμβάνει την ανάκτηση των εδαφών που έχουν καταληφθεί.
Ουσιαστικά η 12η ώρα για την Ουκρανία έχει φθάσει και η πυξίδα δείχνει ειρήνη και όχι κλιμάκωση του πολέμου.
Εφημερίδα Απογευματινή
