Η Νάπολι είναι στους δρόμους και πανηγυρίζει για την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Πριν από ακριβώς μία εβδομάδα, ο Αντόνιο Κόντε είχε ζητήσει από την πόλη να μην προτρέχει και να μην πανηγυρίζει γι’ αυτόν τον τίτλο στη Serie A προτού η ομάδα της τον κατακτήσει. «Δεν θέλω να βλέπω σημαίες εδώ κι εκεί με αριθμούς», είπε μετά την ισοπαλία με την Πάρμα (0-0) στο πλαίσιο της προτελευταίας αγωνιστικής. Όλοι ήξεραν τι εννοούσε. Η Νάπολι ήταν μια ανάσα από το τέταρτο σκουντέτο της, αλλά, για έναν δεισιδαίμονα προπονητή, δεν είχε φτάσει η στιγμή να το βροντοφωνάξει.
Οι οπαδοί άντεξαν όσο περισσότερο μπορούσαν. Άλλωστε μιλάμε για μια ομάδα δεισιδαιμονικών. Η πόλη που έχει περισσότερα ιερά και τοιχογραφίες αφιερωμένες σε αγίους -και μη αγίους- από οποιαδήποτε άλλη στον πλανήτη πιστεύει ακράδαντα στη θεϊκή παρέμβαση και στις προλήψεις. Ωστόσο, ο αριθμός τέσσερα ήταν διάσπαρτος στο κέντρο της Νάπολι, κρεμασμένος από καταστήματα ή ζωγραφισμένος σε τοίχους.
Ένα γκολ από τους Σκοτ ΜακΤόμινεϊ και ένα από τον Ρομέλου Λουκάκου και σιγά σιγά οι φίλοι της Νάπολι έκαναν αυτό που όλοι περίμεναν. Το ματς με την Κάλιαρι πλησίαζε προς την ολοκλήρωσή του και το τέταρτο σκουντέτο της Νάπολι είχε ξεπροβάλει. Το τεράστιο λευκό πανό άνοιξε στις κερκίδες του Stadio Diego Armando Maradona με ένα γιγαντιαίο μαύρο «4» στη μέση. Πράσινες και κόκκινες φωτοβολίδες είχαν τοποθετηθεί εκατέρωθεν για να δημιουργήσουν τα χρώματα της ιταλικής σημαίας. Τα ίδια που εμφανίζονται στο σήμα του σκουντέτο. Ο Κόντε παρακολουθούσε από ένα θεωρείο, τιμωρημένος μετά την αποβολή του στο ματς με την Πάρμα. Ακόμα και αυτός άρχιζε να παραδίδεται στη μαγεία της στιγμής πανηγυρίζοντας.
Η πόλη βγήκε στους δρόμους. Πυροτεχνήματα, κόρνες, για ώρες ατελείωτες. Η καρδιά της πόλης, η Πιάτσα ντελ Πλεμπίσιτο, ήταν το κέντρο των πανηγυρισμών. Με τον κόλπο της Νάπολης στη μια πλευρά, το Βασιλικό Παλάτι στα ανατολικά και την εκκλησία του Αγίου Φραγκίσκου της Πάολα στα δυτικά, η πλατεία ήταν το ιδανικό σκηνικό για κάτι τέτοιο.
Έργο… Μαραντόνα
Κάποιοι ισχυρίζονταν ότι το πρωτάθλημα ήταν έργο του Ντιέγκο Μαραντόνα από εκεί ψηλά. Οι περισσότεροι του Σαν Τζενάρο, του προστάτη αγίου της Νάπολης. Όπως και να ‘χει, ο «τιμονιέρης» ήταν ο Αντόνιο Κόντε. Αυτός που κουβαλά έναν τίτλο ευγενείας για επίθετο -«κόντες» σημαίνει κόμης- και έγινε ο πρώτος προπονητής στην ιστορία της Serie A που πέτυχε να κατακτήσει το σκουντέτο με τρεις διαφορετικές ομάδες, καθώς πριν από τη Νάπολι τα είχε καταφέρει με τη Γιουβέντους (2012, 2013, 2014) και με την Ίντερ (2021).
Αυτός και όχι ο Ντιέγκο Μαραντόνα ή ο Σαν Τζενάρο έφτιαξαν μια καλοκουρδισμένη μηχανή και πέτυχε αυτό που ελάχιστοι περίμεναν για την ομάδα που πέρυσι τερμάτισε 10η στο πρωτάθλημα. Μια μηχανή που είχε πολλά καλά γρανάζια. Τον Σκοτ ΜακΤόμινεϊ, τον μέσο, ο οποίος πέτυχε 12 γκολ και έδωσε 4 ασίστ, πραγματικά μια κινητήρια δύναμη γι’ αυτήν την ομάδα, για πολλούς η καρδιά της. Τον Ρομέλου Λουκάκου με 10 ασίστ και 14 γκολ. Επίσης, τον Τζιοβάνι Ντι Λορέντζο, τον αξιόπιστο αρχηγό που εκπλήρωσε τον ρόλο του με απόλυτη σοβαρότητα. Τέλος, τον Αλεσάντρο Μπουοντζόρνο, την αποκάλυψη της Νάπολι, ο οποίος παρά τον τραυματισμό του άφησε το στίγμα του.
Αφανής ήρωας
Ξεχωριστή αναφορά πρέπει να γίνει στον Καμερουνέζο Αντρέ-Φρανκ Ζαμπό Ανγκισά, έναν αφανή ήρωα με 6 γκολ και 4 ασίστ στη Serie A. Έχει κερδίσει δύο πρωταθλήματα με τη Νάπολι και έχει παίξει εξέχοντα ρόλο και στα δύο. Όμως μεγάλο μέρος της σκληρής δουλειάς του δεν έχει γίνει αντιληπτό. Την περίοδο 2022 – 23, η συνεισφορά του επισκιάστηκε από εκείνη των Κιμ Μιν-Τζάε, Βίκτορ Όσομεν και Κβίτσα Κβαρατσχέλια. Αυτήν τη σεζόν, τα κατορθώματα των Ρομέλου Λουκάκου και Σκοτ ΜακΤόμινεϊ έχουν απασχολήσει τα πρωτοσέλιδα.
Ο Ζαμπό Ανγκισά κατά καιρούς, χρησιμοποιήθηκε ως βοηθητικός δεξιός εξτρέμ. Άλλες φορές, έπαιξε δίπλα στον ΜακΤόμινεϊ. Αναλάμβανε την ευθύνη, ανεξάρτητα από το τι του ζητούσαν. Πέτυχε κάποια γκολ που άλλαξαν την πορεία της ομάδας. Στον κρίσιμο αγώνα εναντίον της Μπολόνια, κόντρα στη Γιουβέντους, αλλά και απέναντι στην Πάρμα στις καθυστερήσεις όταν όλοι πίστευαν ότι το ματς είχε «κλειδώσει» στο 2-2. Αυτό το καλοκαίρι είναι πιθανό να σημαίνει ότι ο Ζάμπο Ανγκίσα θα αλλάξει φανέλα. Μπορεί να βρεθεί στη Μέση Ανατολή ή στην Πρέμιερ Λιγκ. Αυτό είναι κάτι που θα μάθουμε στο εγγύς μέλλον. Έως τότε, το δεδομένο είναι ότι το βιβλίο της σύγχρονης ιστορίας της Νάπολι έχει κάποια κεφάλαια, τα οποία φέρουν ως τίτλο το δικό του όνομα.
Πίσω στην Πιάτσα ντελ Πλεμπίσιτο, την εμβληματική πλατεία της Νάπολι, οι ναπολιτάνοι λογικά θα γλεντούν ακόμα για το πιο απροσδόκητο από τα τέσσερα πρωταθλήματα της ομάδας τους. Όπως συνέβη το 1987, το 1990 και το 2023, το πάρτι θα συνεχιστεί για μέρες. Εκεί θα γίνονται και οι συζητήσει μεταξύ των φιλάθλων για την επόμενη μέρα. Με τον Αντόνιο Κόντε να έχει πρόταση από τη Γιουβέντους, τον πρόεδρο των «παρτενοπέι», Αντόνιο Ντε Λαουρέντις να λέει: «Δε θέλουμε να βιάσουμε καταστάσεις, έχει τριετές συμβόλαιο συνεργασίας» και τα δημοσιεύματα να στέλνουν τον 33χρονο Κέβιν Ντε Μπρόινε στη Serie A για τη Νάπολι με πρόταση ύψους 17 εκατ. ευρώ για τρία χρόνια.
Εφημερίδα Απογευματινή
