Η Φινλανδία είναι η «Σταχτοπούτα» του Eurobasket 2025. Χρειάστηκε να την πάρει κάποιος από το χέρι την περασμένη Τετάρτη όταν αντιμετώπισε τη Γεωργία και να την οδηγήσει για πρώτη φορά στην ιστορία στον ημιτελικό ενός τέτοιου τουρνουά. Τον σημερινό (17.00) κόντρα στη Γερμανία. Αυτός ο κάποιος είναι ο Μίκαελ Όλι Άλεξ Γιάντουνεν, ένας φόργουορντ 204 εκατοστών, που παίζει στη Φενέρμπαχτσε και φυσικά στην Εθνική Φινλανδίας. Και ας είναι η πρώτη γλώσσα του τα σουηδικά. Θα βρεθεί απέναντι στους Γερμανούς που έχουν το δικό τους μεγάλο αστέρι, τον Ντένις Σρέντερ.
Γεννημένος στις 20 Απριλίου 2000, ο Γιάντουνεν μεγάλωσε στο Βουοσάρι, μία γειτονιά στα ανατολικά προάστια του Ελσίνκι, στις ακτές της Βαλτικής. Με το ποδόσφαιρο καταπιάστηκε αρχικά. Έπαιξε στην FC Viikingei. Αλλά μόλις ψήλωσε πήρε την απόφαση να αλλάξει άθλημα. Το γήπεδο -ένας συνδυασμός χώρων βόλεϊ, τένις και μπάσκετ- βρισκόταν εκατό μέτρα από το σπίτι του και, σε αντίθεση με αυτό της παραλίας, δεν είχε αέρα. Έτσι, έπαιζε όλη μέρα, άλλοτε με τη μεγαλύτερη αδελφή του, άλλοτε με τον πατέρα του και άλλοτε με τη μητέρα του. Δεν έπαιζε μόνο μπάσκετ. Τον χειμώνα έκανε σκι με τον πατέρα του ή έπαιζε χόκεϊ με τους φίλους του σε υπαίθριο πάγο, ενώ φοίτησε σε σουηδικό νηπιαγωγείο και δημοτικό σχολείο.
Στο μπάσκετ πάντως έκανε το βήμα παραπάνω. Έγινε επαγγελματίας παίζοντας στη Μάρσκι, κατευθύνθηκε στο NCAA, όπου έπαιξε δύο σεζόν (2019-21) στη Γιούτα, συνέχισε στην Οστάνδη, στην Τρεβίζο, στην Παρί μαζί με τους Τι Τζέι Σορτς και Τάισον Ουόρντ -νυν του Παναθηναϊκού AKTOR και του Ολυμπιακού αντίστοιχα- και πλέον στη Φενέρ, αφού εντυπωσίασε τον Σαρούνας Γιασικεβίτσιους. Αυτός ο πολυαθλητής, στέλεχος της Εθνικής ανδρών της Φινλανδίας από τα 18 του, είναι ένα από τα μεγαλύτερα αστέρια της ομάδας, με τους συμπατριώτες του να εκθειάζουν την μπασκετική ευφυΐα του. «Δεν είμαι ο πιο ταλαντούχος στον αθλητισμό. Δεν πηδάω ψηλότερα και δεν είμαι ο πιο γρήγορος. Έχω όμως αυτό το είδος νοημοσύνης», έχει πει για τον εαυτό του.
Τα καμώματα του
Θα τη χρειαστεί απέναντι στον τεράστιο μπασκετικά Ντένις Σρέντερ, έναν ποιντ γκαρντ 185 εκατοστών, ο οποίος έχει γίνει γνωστός και για πολλά από τα καμώματά του εκτός παρκέ. Όπως για την ξανθοκόκκινη τούφα μαλλιών, την οποία υιοθέτησε όταν έφυγε από τη Γερμανία για τις Ηνωμένες Πολιτείες κατόπιν πρότασης της μητέρας του, η οποία σκέφτηκε ότι αυτό θα τον έκανε πιο αναγνωρίσιμο. Επίσης, διότι ο ευσεβής μουσουλμάνος Ντένις προσεύχεται πριν από τους αγώνες, δεν έχει καταναλώσει ποτέ αλκοόλ στη ζωή του και διότι υπήρξε αντιεμβολιαστής την περίοδο του κορωνοϊού, χάνοντας αγώνες των Λέικερς ως ο μόνος παίκτης τους που δεν είχε εμβολιαστεί. Πριν από έναν χρόνο μετά τον αποκλεισμό των Νετς εντάχθηκε στην ομάδα ποδοσφαίρου FC Germania Bleckenstedt, τον δε περασμένο Φεβρουάριο προκάλεσε αντιδράσεις, διότι χαρακτήρισε την προθεσμία για το trade του NBA «σύγχρονη δουλεία». Έχει μείνει και για την προκλητική στάση του στη διάρκεια αγώνων. Το έκανε και προχθές κόντρα στη Σλοβενία ειρωνευόμενος τους αντιπάλους του, κυρίως τον Ντόντσιτς.
Ιδιοκτήτης ομάδας
Γερμανός ο πατέρας του, από την Γκάμπια η μητέρα του, ασχολήθηκε με το skateboarding μέχρι που τον κέρδισε το μπάσκετ σε ηλικία 11 ετών. Φορά το «17», γιατί ήταν ο αγαπημένος αριθμός του πατέρα του. Γεννημένος στις 15 Σεπτεμβρίου 1993, ο σταρ των Σακραμέντο Κινγκς είναι ο μοναδικός ιδιοκτήτης της μπασκετικής ομάδας Basketball Loewen Braunschweig της Bundesliga. «Το Μπράουνσβαϊγκ είναι το σπίτι μου. Επένδυσα σε μια τοπική ομάδα, θέλω να δημιουργήσω μια ακαδημία, καμπ και σχολεία για τους μικρούς μπασκετμπολίστες. Όταν τελειώσω με το NBA, θέλω να έρθω να ζήσω εδώ και να βοηθήσω την πόλη μου», έχει ξεκαθαρίσει.
Ιδιαίτερες μπασκετικές συστάσεις δεν χρειάζεται, καθώς έχει φάει το NBA με το κουτάλι, αφού έχει περάσει από Ατλάντα Χοκς, Οκλαχόμα Σίτι Θάντερ, Λος Άντζελες Λέικερς, Μπόστον Σέλτικς, Χιούστον Ρόκετς, Τορόντο Ράπτορς, Μπρούκλιν Νετς, Γκόλντεν Στέιτ Ουόριορς και Ντιτρόιτ Πίστονς. Βαρύ και ασήκωτο το βιογραφικό του, αλλά με εξαίρεση την πρώτη πενταετία στους Χοκς πουθενά δεν στεριώνει και κάθε λίγο και λιγάκι αλλάζει ομάδα.
Ο Σρέντερ είπε πριν από την έναρξη του Eurobasket ότι οι Γερμανοί δεν πρόκειται να τον αγαπήσουν ποτέ όσο αγάπησαν τον θρυλικό Ντιρκ Νοβίτσκι. Θεωρεί ότι αυτό συμβαίνει λόγω του σκούρου δέρματός του. Ο ηγέτης της εθνικής ομάδας της Γερμανίας είπε χαρακτηριστικά: «Για εμένα ήταν μια απίθανη στιγμή να βλέπω τον Ντιρκ Νοβίτσκι να κρατάει τη σημαία στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2008. Ήταν ένα σημάδι ότι πέτυχε όλα όσα μπορεί να ονειρευτεί ένας αθλητής. Εγώ ξέρω ότι στη Γερμανία δεν θα με αγαπήσουν ποτέ όπως εκείνον. Ο λόγος είναι απλός. Είμαι διαφορετικός, έχω σκούρο δέρμα και οι άνθρωποι με αντιλαμβάνονται με διαφορετικό τρόπο».
Πάντως ο στόχος της Γερμανίας ήταν εξαρχής ξεκάθαρος: «Πάμε για τον τίτλο. Αν δεν το πίστευα, δεν θα έπαιζα, θα καθόμουν στο σπίτι μου στο Μπράουνσβαϊγκ. Αλλά είμαι εδώ γιατί ξέρω ότι μπορούμε».
Μένει να δούμε απόψε, μετά τον πρώτο ημιτελικό του Eurobasket, αν από την Arena Riga χαμογελαστός θα αποχωρήσει ο Ντένις Σρέντερ ή ο μυαλωμένος Μίκαελ Γιάντουνεν θα του κόψει το χαμόγελο και θα τον στείλει στον μικρό τελικό της Κυριακής.
Εφημερίδα Απογευματινή
