Σπάνια λέω καλά πράγµατα για το Κατάρ – δεν συµπαθώ ιδιαίτερα κανένα κράτος που αντιµετωπίζει µε ελάχιστη, συγκαλυµµένη περιφρόνηση τις χήρες των νεκρών µεταναστών εργατών που κατασκεύασαν τις εγκαταστάσεις του Παγκοσµίου Κυπέλλου. Αλλά, όταν υποστήριξα ότι η σχετική ελευθερία του λόγου ήταν ένα από τα καλύτερα σηµεία του, πριν από αρκετά χρόνια, έλαβα ένα µήνυµα κειµένου από τη Μάντσεστερ Σίτι, η οποία έδειχνε ενοχληµένη.
Ρώτησαν αν κάποιος µε ενηµέρωνε από το Κατάρ. Γιατί το έγραψα αυτό; Ηταν ένα σηµάδι για το πώς το Αµπου Ντάµπι δεν ήθελε κανέναν από τους αντιπάλους του στον Κόλπο -και λιγότερο απ’ όλους τους θορυβώδεις νεοσύστατους Καταριανούς- να ανακατευτεί στην καλή του φήµη και τη δηµο σιότητα, τη στιγµή που απολάµβανε απρόσκο πτα την ευκαιρία να χρησιµοποιήσει την Πρέµιερ Λιγκ για να βελτιώσει την εικόνα του και να ασκήσει παγκόσµια επιρροή. Οταν ο Κινέζος πρωθυπουργός, Σι Τζινπίνγκ, επισκέφθηκε το Ηνωµένο Βασίλειο το 2015, πήγε στο στά διο Etihad και φωτογραφήθηκε µε τον Σέρχιο Αγουέρο. Η φωτογραφία δηµοσιεύτηκε στο πρωτοσέλιδο των «Financial Times»
Λοιπόν, αυτές οι καλές µέρες έχουν παρέλθει. Το προβάδισµα που απολάµβανε το Αµπου Ντάµπι έναντι των αντιπάλων του στη Μέση Ανατολή, το οποίο είχε ήδη αρχίσει να υποχωρεί, έγινε χίλια κοµµάτια από την απρόσµενη ήττα της Μάντσεστερ Σίτι µε 4-3 από τη σαουδαραβική Αλ Χιλάλ στο Ορλάντο της Φλόριντα.
Ακριβώς όπως 17 χρόνια πριν
Και η Σίτι δεν µπορεί να διαµαρτύρεται, επει δή οι Σαουδάραβες ακολούθησαν ακριβώς το ίδιο µοντέλο που ακολούθησαν και αυτοί πριν από 17 χρόνια: να ρίξουν σχεδόν απεριόριστα πετροδολάρια για να δηµιουργήσουν µια οµά δα που θα αµφισβητήσει το κατεστηµένο, αντι µετωπίζοντας έντονους χλευασµούς. Στο τέ λος µιλάει πάντα το χρήµα. Το Παγκόσµιο Κύπελλο Συλλόγων (CWC) εί ναι µια ανοησία που επιδοτείται από τη Σαου δική Αραβία -υπήρξαν ένα εκατοµµύριο κενές θέσεις στη φάση των οµίλων-, αλλά αυτό το αποτέλεσµα χτίστηκε σε σωστές ποδοσφαιρι κές βάσεις.
Η υπεροχή του Ρούµπεν Νέβες, του Καλιντού Κουλιµπαλί, του κορυφαίου Βραζιλιάνου Μάλ κοµ, του οποίου ο ρυθµός ήταν υπερβολικός για τη Σίτι, και του τερµατοφύλακα Γιασίν Μπό νο της Αλ Χιλάλ ήταν εµφανής σε όλο το τουρ νουά. Μια απότοµη, έξυπνη επίδειξη αντεπίθε σης που άφησε τη Σίτι του Αµπου Ντάµπι -που για πολύ καιρό ήταν το συνώνυµο του έξυπνου, προοδευτικού ποδοσφαίρου- να µοιάζει ένας άτσαλος και εύκολος αντίπαλος. Τα νέα δικαιώµατα κοµπασµού για τη Μέση Ανατολή που απέκτησε η Σαουδική Αραβία προστέθηκαν σε αυτό που ήταν 48 ώρες κό λασης για το Αµπου Ντάµπι και την αυτοαπο καλούµενη υποτιµηµένη επιχειρηµατική του ποιότητα. Το υφιστάµενο αφήγηµα στη Σίτι απεικονίζει τον σεΐχη Μανσούρ µπιν Ζαγιέντ Αλ Ναχιάν, τον ιδιοκτήτη του συλλόγου, ως ένα σοφό και φιλάνθρωπο άτοµο, που προε δρεύει της δόξας του συλλόγου από µακριά. Οµως, ένα ρεπορτάζ 4.000 λέξεων των «New York Times» που δηµοσιεύθηκε τις τελευταίες ηµέρες ανέφερε ότι ο Μανσούρ έχει διαδραµα τίσει κεντρικό ρόλο στην παροχή βοήθειας σε έναν διοικητή του σουδανικού στρατού, οι δυ νάµεις του οποίου έχουν προκαλέσει λιµό και µια από τις σοβαρότερες ανθρωπιστικές κρί σεις στον κόσµο εν µέσω του εµφυλίου πολέ µου της χώρας.
Η σχέση του Μανσούρ µε τον αντιστράτηγο Μοχάµεντ Χαµντάν, ανέφερε η εφηµερίδα, ήταν µέρος µιας επιθετικής πίεσης των Εµι ράτων να αποκτήσουν λιµάνια και στρατηγι κά ορυκτά για να επεκτείνουν την επιρροή των ΗΑΕ σε όλη την Αφρική και τη Μέση Ανατολή και να καθιερώσουν το έθνος του Κόλπου ως µια ισχυρή περιφερειακή δύναµη. Ο Μανσούρ και το υπουργείο Εξωτερικών των Εµιράτων δεν απάντησαν σε ερωτήσεις των «New York Times» σχετικά µε την έκθεση, η οποία συντά χθηκε από τις µαρτυρίες περισσότερων από δώδεκα Αµερικανών, Αφρικανών και Αράβων αξιωµατούχων. Τώρα το Αµπου Ντάµπι περιµέ νει την έκβαση της υπόθεσης της Πρέµιερ Λιγκ κατά της Σίτι για 115 κατηγορίες οικονοµικής ατασθαλίας. Οποιο και αν είναι το αποτέλεσµα, ο ισχυρός εκτελεστικός αξιωµατούχος του Μανσούρ, ο Καλντούν αλ Μουµπάρακ, πρόε δρος της Σίτι, θα το παρουσιάσει ως απόδειξη προκατάληψης κατά της επιχειρηµατικής πρό κλησης του Αµπου Ντάµπι στις ποδοσφαιρικές τάξεις. Αλλά πλέον η Σίτι εκπροσωπεί αυτήν την τάξη. Αυτοί είναι που αντιµετωπίζουν την πρόκληση των αριβιστών από τη Μέση Ανατ λή, καθώς όλο και περισσότεροι κρατικοί σύλ λογοι επιτυγχάνουν την άνοδο.
Η PSG, ιδιοκτησίας Κατάρ, έπειτα από 14 χρό νια ανακάλυψε επιτέλους πώς να δηµιουργήσει µια επιτυχηµένη ποδοσφαιρική οµάδα και κα τέκτησε το Τσάµπιονς Λιγκ. Το κράτος της Σα ουδικής Αραβίας έχει τεράστιες φιλοδοξίες για τη Νιούκασλ Γιουνάιτεντ. Η Σαουδική Αραβία, µελλοντική οικοδέσποινα του Παγκοσµίου Κυ πέλλου, έδειξε στο Παγκόσµιο Κύπελλο Συλ λόγων ότι τα 750 εκατ. λίρες που έχει ξοδέψει σε παίκτες των συλλόγων αποδίδουν καρπούς. Τι είναι αυτό, αν όχι πολιτικό ξέπλυµα µέσω του αθλητισµού 2.0; Αντί να πηγαίνει στο εξω τερικό για να αγοράσει µια οµάδα και να ξε πλύνει την εικόνα του, εδώ έχουµε ένα κρά τος του Κόλπου που το κάνει στο έδαφός του, δηµιουργώντας τις δικές του οµάδες. Οι ΗΠΑ, µια χώρα όπου το άθληµα παίζεται από δεκά δες εκατοµµύρια ανθρώπους, προσπαθούν εδώ και χρόνια να δηµιουργήσουν ένα ισχυ ρό εγχώριο πρωτάθληµα, αλλά δεν κατάφεραν ποτέ να αποκτήσουν αξιοπιστία.
Η Σαουδική Αραβία, όπου κανείς δεν παίζει ποδόσφαιρο, τα κατάφερε µέσα σε λίγα χρόνια. Μήπως θα µπορούσαν οι εκκολαπτόµενες οµάδες της Σα ουδικής Αραβίας να προµηθεύσουν τη Νιού κασλ µε παίκτες; Ναι. Καθώς αυτή η µάχη στη Μέση Ανατολή για τη γεωπολιτική υπεροχή διαδραµατίζεται µέσα από το πρίσµα του ποδοσφαίρου, θα πρέπει να αναρωτηθείτε τι ελπίδα υπάρχει για όλους τους άλλους. Η Σίτι έχει καταστήσει σαφές ότι θέλει να της επιτραπεί να χρησιµοποιεί τις κρα τικές της εταιρείες για να κερδίζει όσο το δυ νατόν περισσότερα χρήµατα από «χορηγίες». ∆όξα τω Θεώ για τη µάχη που έχει δώσει ήδη το πρωτάθληµα εναντίον αυτού του φαινοµένου. ∆όξα τω Θεώ, επίσης, που υπάρχουν κανόνες κερδοφορίας και βιωσιµότητας που περιορί ζουν το ύψος των ζηµιών που µπορούν να υπο στούν οι σύλλογοι σε µία τριετία.
Αυτοί παρέ χουν κάποιου είδους έλεγχο στις ανεµπόδιστες δαπάνες του Κόλπου, χωρίς τις οποίες η κορυ φή της Πρέµιερ Λιγκ θα ήταν σύντοµα µακρινή για τις πλευρές που δεν διαθέτουν δολάρια από τα πετρέλαια. Οµως, παρά τα µέτρα προστα σίας, µόλις είδαµε το µέγεθος της πρόκλησης από το µεγαλύτερο κράτος του Κόλπου. ∆εν έχω καλά λόγια να πω για τη Σαουδική Αρα βία -δεν συµπαθώ ιδιαίτερα κανένα κράτος που απαγάγει δηµοσιογράφους και τους διαµελίζει µε πριόνι-, αλλά έχει έρθει για να κατακτήσει το ποδόσφαιρο και κανείς δεν µπορεί να κάνει τίποτα γι’ αυτό.
ΤΟΥ IAN HERBERT
©Associated Newspapers Limited
Κυριακάτικη Απογευματινή
