Η επιβλητική Μονή της Αγίας Αικατερίνης στο Όρος Σινά αποτελεί ένα από τα αρχαιότερα και πιο ιστορικά μοναστικά κέντρα του χριστιανισμού. Είναι χτισμένη στις παρυφές του Όρους Σινά, στην ομώνυμη χερσόνησο και αλλιώς αποκαλείται «Ιερά Μονή του Θεοβαδίστου Όρους Σινά». Αποτελεί Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO, ενώ θεωρείται η παλαιότερη χριστιανική μονή στον κόσμο.
Σύμφωνα με τη χριστιανική παράδοση, η Αγία Αικατερίνη μαρτύρησε για τον Χριστό στις αρχές του 4ου αιώνα στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Ωστόσο, το όνομά της συνδέθηκε με το Όρος Σινά μετά την εναπόθεση του ιερού λειψάνου της στην ψηλότερη κορυφή της Σιναϊτικής Χερσονήσου και τη μεταφορά του αργότερα στη Μονή του Σινά. Η παλιότερη μαρτυρία για την ύπαρξη μοναστικής ζωής στην περιοχή είναι του 381-384 μ.Χ. Πρώτα χτίστηκε το παρεκκλήσι της Φλεγόμενης Βάτου από τη μητέρα του αυτοκράτορα Κωνσταντίνου, Ελένη, στο σημείο όπου ο Μωυσής άκουσε τη φωνή του Θεού. Επί Βυζαντινού αυτοκράτορα Ιουστινιανού, ανάμεσα στο 527 και το 565, ανεγέρθηκε η μονή στο σημείο που βρισκόταν η «φλεγόμενη βάτος».
Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι το μέρος θεωρείται ιερό για χριστιανούς, ιουδαίους και μουσουλμάνους, αφού ο ιδρυτής του Ισλάμ, Μωάμεθ, έθεσε τη μονή υπό την προστασία του, εκδίδοντας μάλιστα προστατευτήριο έγγραφο γνωστό ως «Αχτιναμέ». Εξάλλου, σε περιόδους πολιτικής αστάθειας πολλοί ηγεμόνες σεβάστηκαν το καθεστώς της μονής, όπως ο Μέγας Ναπολέων, ο οποίος κατά τη γαλλική παρουσία στην Αίγυπτο το 1798 εξέδωσε θέσπισμα, αναφέροντας πως «η μονή κατοικείται υπό ανδρών πεπαιδευμένων και πεπολιτισμένων».
Χαρακτηριστική είναι και η τεράστια βιβλιοθήκη, μέσα στην οποία διατηρείται η δεύτερη μεγαλύτερη συλλογή χειρογράφων και κωδίκων (περισσότεροι από 3.000) της πρωτοχριστιανικής περιόδου, ύστερα από εκείνη του Βατικανού. Υπήρχαν όμως και ανεκτίμητης αξίας σκεύη από χρυσάφι και σμάλτο, που, δυστυχώς, δεν σώζονται λόγω των κλοπών από βεδουίνους που έκαναν επιδρομές. Μοναχοί κατάφεραν να σώσουν πολλές σημαντικές εικόνες, που υπολογίζονται περίπου στις 2.000, μεταξύ των οποίων είναι οι παλιότερες γνωστές εικόνες -οι «κηρόχυτες» του 6ου αιώνα-, που είναι οι πολυτιμότερες και πιο σπάνιες.
Μία πολύτιμη εικόνα είναι με τη μορφή του Χριστού Παντοκράτορα. Χρονολογείται στον 6ο αιώνα μ.Χ. και θεωρείται η παλαιότερη απεικόνιση του Ιησού. Είναι μία από τις ελάχιστες εικόνες που διασώθηκαν από την περίοδο της Εικονομαχίας και αυτό που τη χαρακτηρίζει είναι μια ασυμμετρία στα μάτια. Οι τεχνοκριτικοί βλέπουν σχέση ανάμεσα στα μάτια της συγκεκριμένης βυζαντινής εικόνας και στα μάτια των προσωπογραφιών Φαγιούμ που έλκουν την καταγωγή τους από την Αίγυπτο. Πολύτιμη είναι και η συλλογή των 80 σλαβικών χειρογράφων αλλά και οι συλλογές παπύρων.
Εφημερίδα Απογευματινή
