Στην ηλικία των 26,2 ετών εγκαταλείπουν κατά μέσο όρο οι νέοι το πατρικό τους σπίτι στην Ευρωπαϊκή Ένωση, σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat για το 2024. Πρόκειται για ελαφρώς μικρότερη ηλικία σε σχέση με το 2023 (26,3 έτη), ενώ η διαχρονική μέση τιμή από το 2002 κυμαίνεται μεταξύ 26,1 και 26,8 ετών.
Ωστόσο, υπάρχουν τεράστιες αποκλίσεις μεταξύ των κρατών-μελών.
Οι «μεγάλοι» της οικογένειας: Κροατία, Ελλάδα, Ιταλία, Ισπανία
Στην κορυφή της λίστας με τους μεγαλύτερους σε ηλικία νέους που παραμένουν στο πατρικό τους βρίσκονται:
Κροατία: 31,3 έτη
Σλοβακία: 30,9 έτη
Ελλάδα: 30,7 έτη
Ιταλία: 30,1 έτη
Ισπανία: 30 έτη
Οι παράγοντες που επηρεάζουν το φαινόμενο ποικίλλουν: από το υψηλό κόστος στέγασης και τα χαμηλά εισοδήματα, έως την κουλτούρα της οικογενειακής συνοχής και τη μακρά περίοδο σπουδών.
Οι «ανεξάρτητοι» του Βορρά
Στον αντίποδα, οι Σκανδιναβικές χώρες καταγράφουν τις χαμηλότερες ηλικίες ανεξαρτητοποίησης:
Φινλανδία: 21,4 έτη
Δανία: 21,7 έτη
Σουηδία: 21,9 έτη
Οι πολιτικές στέγασης, η κοινωνική πρόνοια και η εργασιακή σταθερότητα παίζουν καθοριστικό ρόλο στη δυνατότητα των νέων να φύγουν νωρίς από το οικογενειακό σπίτι.
Η στέγη «τρώει» το εισόδημα των νέων
Ιδιαίτερα ανησυχητικό είναι το γεγονός ότι το κόστος στέγασης πλήττει δυσανάλογα τους νέους. Το 2024, περίπου 1 στους 10 νέους (9,7%) ηλικίας 15-29 ετών στην Ε.Ε. ζούσε σε νοικοκυριά που δαπανούσαν πάνω από το 40% του διαθέσιμου εισοδήματός τους για τη στέγη. Για τον γενικό πληθυσμό, το αντίστοιχο ποσοστό ήταν 8,2%.
Στην Ελλάδα, το πρόβλημα είναι εντονότερο λόγω των υψηλών ενοικίων και των χαμηλών εισοδημάτων, ενώ και στην Βουλγαρία το 2024:
Το 8% του συνολικού πληθυσμού ζούσε με υπερβολική επιβάρυνση στέγασης
Το ποσοστό στους νέους ήταν 7,7%
