Η 80ή Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ έγινε αφορµή για συναντήσεις και δηλώσεις που θα πρέπει να έχουν ανοίξει τα µάτια και στους πλέον αδαείς, αναφορικά µε εξελίξεις τόσο πλανητικές όσο και περιφερειακές. Οπως αναµενόταν, όσο παρατείνεται ο Ρωσοουκρανικός πόλεµος -και δυστυχώς παρατείνεται- η Τουρκία θα αναβαθµίζεται, παρά την επαµφοτερίζουσα στάση της. Οι υποσχέσεις Τραµπ στον Ερντογάν, στη θερµή συνάντησή τους στον Λευκό Οίκο στις 25.9, µπορεί να υλοποιηθούν περισσότερο ή λιγότερο. Αλλωστε οι ΗΠΑ έχουν προσδοκίες εµπορικής φύσεως από την Αγκυρα, ενώ οι κυρώσεις και τα F-35 περνάνε και από το Κογκρέσο. Οµως η πίεση για το ρωσικό πετρέλαιο θα συνεχιστεί, αφ’ ενός αποτελώντας το δεύτερο µεγαλύτερο αγκάθι στις σχέσεις (το πρώτο είναι φυσικά το Ισραήλ), αφ’ ετέρου αποδεικνύοντας πόσο κρίσιµο παραµένει το Ρωσοουκρανικό. Αυτό έχει δύο όψεις: ο Τραµπ είπε επίσης ότι ο Ερντογάν µπορεί να χρησιµοποιήσει την επιρροή και τις σχέσεις του και µε τους δύο ηγέτες -τον Πούτιν και τον Ζελένσκιµε σκοπό τη ειρήνευση.
Η ακύρωση της -κακώς- πολυαναµενόµενης συνάντησης Μητσοτάκη – Ερντογάν αποτελεί ασήµαντη λεπτοµέρεια σε ένα µεγάλο, σκοτεινό καµβά. ∆είχνει όµως τη συνεχή αύξηση της τουρκικής αυτοπεποίθησης. Οδηγούµαστε σε µια de facto αποδοχή ενός veto της αναβαθµισµένης Αγκυρας σε ό,τι σχεδιάζεται στην Ανατολική Μεσόγειο.
Τα θετικά βήµατα µε τη Chevron για τις τέσσερις νέες υπό διερεύνηση περιοχές θα κριθούν το επόµενο διάστηµα. Η συνέχιση του ρωσοουκρανικού πολέµου, η αµηχανία της Ε.Ε. που την οδηγεί σε αποδοχή ηγετών τύπου Αλ Σάραα (ο τροµοκράτης Τζολάνι) και σε ακύρωση της αξιακής προσέγγισης στις διεθνείς διαδράσεις, η νέα αµυντική συµφωνία Σαουδικής Αραβίας
– Πακιστάν και το αβέβαιο µέλλον των Συµφωνιών του Αβραάµ υπογραµµίζουν την υβριδική φάση του σηµερινού, ρευστού διεθνούς περιβάλλοντος. Το σηµερινό υβριδικό διεθνές περιβάλλον επηρεάζεται σε µεγάλο βαθµό από τις κρίσεις στην Ουκρανία και τη Γάζα: η διάσπαση της Αγγλόσφαιρας ως προς τη Γάζα, η σαφής µεταφορά του βάρους της διαχείρισης της σύγκρουσης από τις ΗΠΑ στην Ευρώπη (η οποία µάλιστα θα αγοράζει και περισσότερα αµερικανικά όπλα), ο αυξανόµενος κίνδυνος να µην παραµείνουν οριοθετηµένοι οι πόλεµοι των διαδόχων κρατών της Σοβιετικής Ενωσης, η προκλητική οµιλία Τραµπ στη Γενική
Συνέλευση του ΟΗΕ σηµατοδοτούν την απρόβλεπτη περίοδο που βρίσκεται µπροστά µας.
Σε µια τέτοια περίοδο, οι πληροφορίες, η διεξοδική ανάλυσή τους και η ουσιαστική γνώση του υποβάθρου και των παραµέτρων που το συνθέτουν, µακριά από πολιτικά καθοδηγούµενες υπεραπλουστεύσεις, αναδεικνύονται ως παράγοντες κρίσιµοι ακόµη και για την επιβίωση των κρατών.
*Καθηγητής στο Πάντειο Πανεπιστήµιο. Εχει διατελέσει, µεταξύ άλλων, Senior Research Fellow στη London School of Economics και κάτοχος της Εδρας Ελληνικών και Ευρωπαϊκών Σπουδών «Κωνσταντίνος Καραµανλής» στη Fletcher School of Law and Diplomacy του Πανεπιστηµίου Tufts στις ΗΠΑ
Κυριακάτικη Απογευματινή
