Μετά την εύθραυστη εκεχειρία, η Άγκυρα εμφανίζεται έτοιμη να εμπλακεί ενεργά στην επόμενη φάση στη Γάζα, δηλώνοντας πως οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις μπορούν να αναλάβουν αποστολές ειρηνευτικού ή υποστηρικτικού χαρακτήρα για τη σταθεροποίηση της περιοχής. Η προετοιμασία, σύμφωνα με το υπουργείο Άμυνας, γίνεται σε συντονισμό με όλα τα αρμόδια κρατικά όργανα.
Η επίσημη τοποθέτηση του υπουργείου Άμυνας
Κατά την εβδομαδιαία ενημέρωση, ο εκπρόσωπος του τουρκικού υπουργείου Άμυνας, αρχιπλοίαρχος Ζεκί Άκτουρκ, επισήμανε ότι δεδομένης της «ανθρωπιστικής τραγωδίας» στη Γάζα, η προτεραιότητα είναι η άμεση παροχή βοήθειας και η ανοικοδόμηση της υποδομής. Οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις —όπως αναφέρθηκε— διαθέτουν εμπειρία από προηγούμενες ειρηνευτικές αποστολές και είναι «έτοιμες να αναλάβουν κάθε είδους καθήκοντα που θα τους ανατεθούν» στο πλαίσιο του διεθνούς δικαίου.
Στρατιωτική ευελιξία και πολιτική στόχευση
Η ανακοίνωση συνδυάζεται με τις ευρύτερες διπλωματικές κινήσεις της Τουρκίας, που έχει ήδη αναλάβει ενεργό ρόλο στις διαπραγματεύσεις για την εκεχειρία και την παράδοση ανθρωπιστικής βοήθειας. Η Άγκυρα προβάλλει την προσφορά στρατιωτικού και πολιτικού «παρεμβατισμού» ως τρόπο να γίνει βασικός «παίκτης» στην επόμενη ημέρα της Γάζας, συμμετέχοντας σε διεθνή task force και προγράμματα ανοικοδόμησης.
Διεθνής διάσταση
Οι ΗΠΑ, το Κατάρ, η Αίγυπτος και άλλες χώρες έχουν ήδη αναφερθεί στο πλαίσιο σχεδιασμού μιας πολυεθνικής δύναμης παρακολούθησης και υποστήριξης της εκεχειρίας. Η τουρκική πρόθεση να συνεισφέρει στρατιωτικό προσωπικό —ή/και πολιτικό/ανθρωπιστικό προσωπικό με στρατιωτική κάλυψη— εντάσσεται σε αυτή την ευρύτερη συζήτηση για τη σύνθεση και το νομικό πλαίσιο της μελλοντικής δύναμης.
Προκλήσεις και ερωτήματα
Παρότι η Τουρκία δηλώνει ετοιμότητα, παραμένουν ανοιχτά κρίσιμα ζητήματα: ποιος θα ορίσει την εντολή και το νομικό πλαίσιο της αποστολής, υπό ποια εντολή θα λειτουργεί (ΟΗΕ, διεθνής συμμαχία, διμερής συμφωνία) και πώς θα εξασφαλιστεί η αποδοχή από το Ισραήλ, τις παλαιστινιακές αρχές και τους διεθνείς εταίρους. Παράλληλα, οι πληγές της περιοχής —συμπεριλαμβανομένου του εκτεταμένου κατακερματισμού υποδομών και της ύπαρξης ανεξέλεγκτων εκρηκτικών— καθιστούν πολύπλοκη την επιχείρηση σταθεροποίησης.