«Pax Trumpiana». Αυτός ήταν ο τίτλος αρκετών άρθρων και αναλύσεων στον εγχώριο και διεθνή Τύπο την περασµένη εβδοµάδα. Πράγµατι, ο Ντόναλντ Τραµπ κατόρθωσε να αλλάξει τον τρόπο µε τον οποίο λειτουργεί η παραδοσιακή διπλωµατία και, ασκώντας πίεση στον Μπενιαµίν Νετανιάχου, να πετύχει την πολυπόθητη συµφωνία για κατάπαυση του πυρός και επιστροφή των οµήρων. Ωστόσο, ουδείς µπορεί να µιλά για ειρήνη, παρά µόνο για µια εύθραυστη εκεχειρία. Ενα -απαραίτητο- πρώτο βήµα που ήρθε µε υπογραφή Τραµπ. Η διασφάλισή του, ωστόσο, εξαρτάται από πολλούς παράγοντες.
Μέσα σε αυτό το ρευστό και επικίνδυνα ευµετάβλητο γεωπολιτικό περιβάλλον η Ελλάδα δεν δύναται να µείνει αµέτοχη. Η εµπλοκή της χώρας µας στις διπλωµατικές προσπάθειες εύρεσης µιας βιώσιµης λύσης στο Παλαιστινιακό είναι σχεδόν επιβεβληµένη. Οχι µόνο λόγω γεωγραφικής εγγύτητας, αλλά και για πολιτικούς και ανθρωπιστικούς λόγους. Ούσα στρατηγικός εταίρος του Ισραήλ, η Ελλάδα προσπαθεί να διατηρεί τις ισορροπίες ακροβατώντας σ’ ένα τεντωµένο σχοινί. Παράλληλα, όµως, ένεκα των ιστορικών δεσµών που διατηρεί ο ελληνικός λαός µε τον λαό της Παλαιστίνης, δεν µπορεί -και δεν θέλει- να αγνοήσει το δράµα και την αγωνία των Παλαιστινίων για την επόµενη ηµέρα. Επίσης, η Αθήνα δεν επιθυµεί να αφήσει την Αγκυρα να παριστάνει την προστάτιδα δύναµη των απανταχού µουσουλµάνων και να κερδίζει διαρκώς περιφερειακά κέρδη από την εµπλοκή της στα ανοιχτά µέτωπα της περιοχής (Γάζα, Συρία,Λιβύη). Την απαρίθµηση των παραπάνω έκαναν στην υπογράφουσα αρµόδιες πηγές µε γνώση της στρατηγικής που ακολουθεί η ελληνική εξωτερική πολιτική.
Η συνάντηση και το µενού
Ο Γιώργος Γεραπετρίτης συναντήθηκε µε την Παλαιστίνια οµόλογό του, Βάρσεν Αγκαµπεκιάν Σαχίν, στην Αθήνα την εποµένη της «Συνόδου Ειρήνης», που διοργάνωσε ο Ντόναλντ Τραµπ µε τον Αιγύπτιο πρόεδρο, Αλ Σίσι, στην Αίγυπτο. Σύµφωνα µε πληροφορίες, η συνάντηση προετοιµαζόταν εδώ και καιρό. Μάλιστα, η ίδια η Παλαιστίνια υπουργός ήταν εκείνη που ζήτησε να έρθει στη χώρα µας, γνωρίζοντας ότι η Ελλάδα έχει µια δυνατή φωνή στην Ε.Ε. και στον ΟΗΕ. Ας σηµειωθεί πως -πρώτη φορά- ο κ. Γεραπετρίτης δήλωσε ότι η Ελλάδα είναι ένα βήµα πιο κοντά στο να αναγνωρίσει το κράτος της Παλαιστίνης. «Η Ελλάδα θα συνεχίσει από κάθε θέση (…) να υποστηρίζει ενεργά κάθε πρωτοβουλία που προάγει τη διαρκή και βιώσιµη λύση του Μεσανατολικού και την ειρήνη στην ευρύτερη περιοχή. Με την εκκίνηση της πρώτης φάσης της πολιτικής λύσης, η Ελλάδα είναι ήδη ένα βήµα πιο κοντά στη διακηρυγµένη θέση της για την αναγνώριση του κράτους της Παλαιστίνης», είπε ο υπουργός στην Παλαιστίνια οµόλογό του.
Η «Κυριακάτικη Απογευµατινή» ήρθε σε επαφή µε στελέχη του υπουργείου, προκειµένου να θέσει το εξής εύλογο ερώτηµα: Πότε θα προχωρήσει η Ελλάδα στη συµβολική αναγνώριση του παλαιστινιακού κράτους; Φαίνεται πως αυτό δεν θα γίνει στο εγγύς µέλλον. Καθώς, σύµφωνα µε την Αθήνα, «η αναγνώριση εκ µέρους µας θα έρθει υπό την προϋπόθεση ότι θα εκκινήσει η πολιτική διαδικασία». Οταν οι Ελληνες αξιωµατούχοι µιλούν για «πολιτικές διαβουλεύσεις» εννοούν την επανεκκίνηση του διαλόγου µεταξύ της παλαιστινιακής πλευράς και της ισραηλινής πλευράς, αλλά και της «Χαµάς» µε τη«Φατάχ». Ενα κράτος χρειάζεται σύνορα, έδαφος, λαό και µια εξουσία που θα το κυβερνά.
Η Παλαιστίνια υπουργός, κατά την παραµονή της στην Αθήνα, είπε σε συνοµιλητές της ότι είναι απαραίτητο να γίνουν εκλογές, ώστε µέσω αυτής της δηµοκρατικής διαδικασίας να προκύψει µια ενιαία εξουσία που θα αναλάβει τη διακυβέρνηση, προσθέτοντας ότι το πρόβληµα είναι πως το Ισραήλ δεν το επιτρέπει. «Θα κάνουµε ό,τι χρειαστεί για να εξασφαλίσουµε πως θα πάµε από την πρώτη φάση (σ.σ. της συµφω νίας) στη δεύτερη. ∆ιότι ο στόχος µας είναι η απελευθέρωσή µας. Στο τέλος αυτού του δρόµου βλέπουµε το κράτος της Παλαιστίνης», δήλωσε η υπουργός, θυµίζοντας τα λόγια του πολιτικού κρατούµενου, Μαρουάν Μπαργκούτι. «Η τελευταία ηµέρα της κατοχής θα είναι η πρώτη µέρα της ειρήνης», δήλωσε ο γνωστός και ως «Μαντέλα της Παλαιστίνης».
Τι θα κάνουν Αθήνα – Λευκωσία
Η Παλαιστίνια υπουργός ζήτησε από τον κ. Γεραπετρίτη να συµµετάσχει η Ελλάδα στις µελλοντικές συζητήσεις για το Μεσανατολικό – όποτε κι αν αυτές γίνουν, όποια σύνθεση κι αν έχουν. Το ίδιο επιθυµεί και η χώρα µας, ούσα στρατηγικός εταίρος των ΗΠΑ, της Αιγύπτου και του Ισραήλ, αλλά και µη µόνιµο µέλος του Συµβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Αλλωστε, η Ελλάδα, όπως και η Κύπρος δεν προσεκλήθησαν από την Ουάσινγκτον στη Σύνοδο της Αιγύπτου µόνο και µόνο επειδή είναι δίπλα στη διακεκαυµένη ζώνη. Αλλά και επειδή διεκδικούν ρόλο στην επόµενη µέρα της Γάζας.
Φυσικά, στον Ταγίπ Ερντογάν δεν άρεσε ότι (ειδικά) η Κύπρος ήταν παρούσα στη Σύνοδο. Ωστόσο, Ουάσινγκτον και Κάιρο γνωρίζουν ότι Αθήνα και Λευκωσία είναι πανέτοιµες να συµβάλουν στο αύριο της Γάζας, σε ανθρωπιστικό επίπεδο, αλλά και στην ανοικοδόµηση. Τα λιµάνια µας, τα πλοία µας, αλλά και ο ιδιωτικός τοµέας (εργολαβικές εταιρείες) µπορούν να «επιστρατευθούν», γεγονός που -σύµφωνα µε πληροφορίες- έχει συζητηθεί στις ΗΠΑ.
Εφημερίδα «Κυριακάτικη Απογευματινή»
