Η υπουργός Πολιτισμού, Λίνα Μενδώνη, στη διάρκεια των εργασιών της 43ης Γενικής Συνόδου της UNESCO στη Σαμαρκάνδη -μετά την παρέμβαση-πρόσκληση των μελών της για στήριξη της Ελλάδας στον επαναπατρισμό των Γλυπτών του Παρθενώνα-, επικεντρώθηκε στην ελληνική γλώσσα. Και εντυπωσίασε, ακολουθώντας στο φινάλε το διαχρονικό παράδειγμα του Ξενοφώντα Ζολώτα. Με αφορμή την ανακήρυξη της Παγκόσμιας Ημέρας Ελληνικής Γλώσσας στις 9 Φεβρουαρίου, ημέρα του θανάτου του εθνικού ποιητή Διονύσιου Σολωμού, και ύστερα από την προβολή των μηνυμάτων του πρωθυπουργού, Κυριάκου Μητσοτάκη, και του Προέδρου της Κύπρου, Νίκου Χριστοδουλίδη, τόνισε: «Η ελληνική γλώσσα έχει οικουμενική ακτινοβολία.
Ομιλείται και γράφεται ακατάπαυστα σχεδόν τέσσερις χιλιετίες, αποτελώντας την παλαιότερη ινδοευρωπαϊκή γλώσσα με γραπτά τεκμήρια. Στο πέρασμα των αιώνων εξελίχθηκε, για να καταλήξει στην κοινή νεοελληνική, που τροφοδοτείται διαρκώς και γόνιμα από τις παλαιότερες μορφές της. Δεν ομιλούμε τη γλώσσα του Ομήρου ούτε του Σοφοκλή. Όμως η αττική διάλεκτος, που εξελίχθηκε στην ελληνιστική γλώσσα, αποτελεί τη βάση της νεοελληνικής.
Ο οικουμενικός δυναμισμός της συνιστά απτή ιστορική πραγματικότητα».«Με την αδιαμφισβήτητη επίδρασή της στη γένεση και την εξάπλωση του δυτικού πολιτισμού, αποτέλεσε κι αποτελεί κατεξοχήν όχημα διάδρασης των πολιτισμών της ανθρωπότητας. Η ακτινοβολία της έγκειται στην εδραίωσή της ως ιδανικού οχήματος για την έκφραση και την ενσάρκωση των προϊόντων της ανθρώπινης διάνοιας. Στις επιστήμες, στα γράμματα και στις κατακτήσεις της τεχνικής, η ελληνική έχει κυρίαρχη θέση, καθώς δάνεισε όχι μόνο όρους και λέξεις, αλλά στάθηκε υπόβαθρο για τη βέλτιστη οργάνωση και συστηματοποίηση ιδεών, υποθέσεων και θεωριών.
Και εργαλείο για την επαλήθευσή τους και την πρακτική εφαρμογή τους». Κλου, βεβαίως -σας προϊδεάσαμε άλλωστε- ότι έκλεισε τον λόγο της ακολουθώντας το λαμπρό παράδειγμα του Ξενοφώντα Ζολώτα το 1959. Μίλησε αγγλικά χρησιμοποιώντας μόνο ελληνικές λέξεις, αποδεικνύοντας εκ νέου την παγκόσμια επιρροή της ελληνικής γλώσσας, ενθουσιάζοντας συγχρόνως το πολυπληθές ακροατήριο: «Οι σημερινοί Έλληνες είμαστε υπερήφανοι για “τη γλώσσα που μας έδωσαν ελληνική”», όπως έχει γράψει ο νομπελίστας ποιητής Οδυσσέας Ελύτης. Είμαστε υπερήφανοι, γιατί η ελληνική γλώσσα δεν μας ανήκει αποκλειστικά ως μητρική μας γλώσσα. Είμαστε οι θεματοφύλακες της οικουμενικής της απήχησης».
Εφημερίδα Απογευματινή
