Το 5ο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ θύμιζε περισσότερο τελετή επιμνημόσυνης δέησης για τα περασμένα μεγαλεία του κόμματος, δηλαδή την αναπάντεχα ιστορική συμμετοχή της Αριστεράς στην εξουσία, παρά ορόσημο δυναμικής επανεκκίνησης και ορμητικής επανάκαμψής της στο πολιτικό και κοινωνικό γίγνεσθαι. Σε αυτή την εικόνα συνέβαλε και το γεγονός ότι πάνω από το σώμα του συνεδρίου πλανιόταν εκφοβιστικά για κάποιους και μεσσιανικά για αρκετούς άλλους το «φάντασμα» του Αλέξη Τσίπρα, μέσα από την υπαρκτή πλέον προοπτική της δημιουργίας νέου πολιτικού φορέα εκ μέρους του.
Μη αναστρέψιμη
Σύνεδροι σε ρόλο τεθλιμμένου συγγενή, μες στην απογοήτευση και την παραίτηση, την κλάψα και τη ματαιότητα, καθώς άπαντες αναγνώριζαν ότι η κατάσταση είναι πλέον μη αναστρέψιμη και δεν σώζεται, ακόμη και αν ο ίδιος ο Αλ. Τσίπρας εμφανιστεί στο τέλος ως «από μηχανής θεός». Ελάχιστοι, αρνητές αυτής της σκληρής πραγματικότητας, προσπαθούσαν με τις παρεμβάσεις τους να προτείνουν σωτήριες λύσεις, πιστεύοντας ότι είναι εφικτή η αναστροφή του κλίματος. Αλλά το έκαναν με τη μέθοδο της υπερβολής, που στο τέλος γεννά μεγαλύτερη αναξιοπιστία και παράγει περισσότερες αμφιβολίες.
Ένας σύνεδρος ζήτησε ο ΣΥΡΙΖΑ να στηρίξει την πρόταση ο κατώτατος μισθός να είναι στα 3.500 ευρώ. Βέβαια, λογικό ήταν να ακούγονται τέτοιου είδους ευχάριστες προτάσεις, όταν το συνέδριο είχε διχαστεί με αντίστοιχου τύπου ανεδαφικές εισηγήσεις, όπως της πλευράς Πολάκη για κρατικοποίηση των τραπεζών και επανάκτηση του δημόσιου χαρακτήρα λιμανιών, αεροδρομίων, εταιρειών ενέργειας και συγκοινωνιών και πάει λέγοντας. Ούτε ο ίδιος ο Σωκράτης Φάμελλος δεν έδωσε πειστική απάντηση επάνω σε αυτά τα ζητήματα. Για να δείξει ότι -τάχα μου- ασπάζεται τον επιδραστικό ρόλο του κράτους, πέταξε την μπάλα στην εξέδρα, λέγοντας ότι δεν έχει νόημα να βάζουμε στο πρόγραμμά μας στόχους αν το κόμμα δεν είναι σε τροχιά εξουσίας, για να εκφράζει τέτοιου είδους αλλαγές ως θεσμικός εκπρόσωπος της Πολιτείας.
Χωρίς ΑμεΑ και κλιματιστικά
Σε επικοινωνιακό επίπεδο στο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ κατέρρευσαν και κάποιες αρχές της συμπερίληψης, που υποτίθεται ότι ως κόμμα υπερασπίζεται και για αυτές προνοεί η Κουμουνδούρου. Δεν υπήρχε καμία μέριμνα για ασφαλή και εύκολη πρόσβαση στο βήμα των ατόμων με ειδικές ανάγκες. Επίσης, εκτός από τους ανθρώπους που αντιμετώπιζαν κινητικά προβλήματα, το τετραήμερο συνέδριο εξελίχθηκε σε κλιματικό εφιάλτη για το σύνολο των παρισταμένων. Οι σύνεδροι ήταν «παίδες εν καμίνω», καθώς δεν λειτουργούσαν τα κλιματιστικά. Έβλεπες συνέδρους να χρησιμοποιούν για βεντάλιες αερισμού τις κόλες Α4 που τους είχαν διανεμηθεί με διάφορα κείμενα συμβολής.
Εκείνος που τους έκραξε δημοσίως και για τα δύο αυτά προβλήματα ήταν το ιστορικό στέλεχος της Αριστεράς Πάνος Τριγάζης. Κάποιοι που ένιωσαν στο πετσί τους τον «συνεδριακό καύσωνα» της πρώτης ημέρας των εργασιών της εσωκομματικής διαδικασίας την επομένη εμφανίστηκαν στο συνέδριο με αμάνικες φανέλες, σορτσάκια και κοντομάνικα παντελόνια, λες και θα πήγαιναν για μπάνιο στη Βάρκιζα.
Στο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ ο Σωκράτης Φάμελλος αμφισβητήθηκε ευθέως από έναν υποστηρικτή του Παύλου Πολάκη, ο οποίος προερχόταν από την οργάνωση της Μυκόνου. Ο συγκεκριμένος σύντροφος, ονόματι Σωτήρης Μπέγκας, έθεσε θέμα ηγεσίας, καλώντας τον Σ. Φάμελλο να παραιτηθεί και να προχωρήσει στην προκήρυξη εσωκομματικών εκλογών για την ανάδειξη νέου αρχηγού. Το γεγονός ότι ο Π. Πολάκης έχει αλώσει τον ΣΥΡΙΖΑ Μυκόνου είναι -αν μη τι άλλο- αντικείμενο σχολιασμού. Και αυτό διότι στον ΣΥΡΙΖΑ τον κατηγορούσαν ως «ομοφοβικό» που αντλεί τη δύναμή του μόνο μέσα από τους «ορεσίβιους γιδοβοσκούς» της Κρήτης.
Στον δρόμο οι εργαζόμενοι
Ενδιαφέρον στο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ είχαν και παρεμβάσεις που έγιναν για τα κομματικά ΜΜΕ της Κουμουνδούρου, αλλά και την ανάγκη ο χώρος να φτιάξει τη δική του «Ομάδα Αλήθειας», χρησιμοποιώντας προς αυτό τον σκοπό πρόσωπα που θα του κοστίζουν λιγότερο από ό,τι οι «δημοσιογράφοι» της «Αυγής» και του Κόκκινου. Μάλιστα, η πρώην βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Εύη Καρακώστα ξεφτίλισε τους εργαζόμενους στα συγκεκριμένα ΜΜΕ, λέγοντάς τους ότι δεν είναι δυνατό να απεργούν, από τη στιγμή που έχουν προσληφθεί με κριτήριο την κομματική τους ιδιότητα. Δηλαδή ως αριστεροί. Τους ζήτησε για το καλό του κόμματος, στο οποίο ανήκουν και για αυτό προτιμήθηκαν ως εργαζόμενοι, να μην κοιτάνε το οικονομικό τους συμφέρον και την τσέπη τους.
Τέλος, η απάντηση στον Αλέξη Τσίπρα, που ονειρεύεται τον εκδημοκρατισμό του καπιταλισμού, ήρθε από τον Σωκράτη Φάμελλο, ο οποίος στην ομιλία του ανέφερε ότι οι φιλελεύθερες πολιτικές δεν διορθώνονται, αλλά ανατρέπονται.
Εφημερίδα Απογευματινή
