Τις προηγούμενες ημέρες ζήσαμε ένα πρωτοφανές ντελίριο αποθέωσης του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, με ρεπορτάζ και αναλύσεις από Έλληνες δημοσιογράφους και πολιτικούς αντίστοιχα, οι οποίοι με αβάσταχτη ελαφρότητα και ρηχή κριτική σκέψη προπαγάνδιζαν τη θέση ότι ο «σουλτάνος»… τα πήρε όλα κατά την πρόσφατη συνάντησή του με τον Αμερικανό πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ στον Λευκό Οίκο. Εν τω μεταξύ, τέτοιο πανηγυρικό κλίμα σε βάρος της Ελλάδας, που -τάχα μου- ήταν η χαμένη των εντυπώσεων, δεν επικρατούσε ούτε στην Τουρκία. Εδώ όμως κάποιοι επαγγελματίες… ανήσυχοι πατριώτες, επειδή δεν γουστάρουν τον Κυριάκο Μητσοτάκη για κυβερνήτη της Ελλάδας, έδωσαν ρεσιτάλ ανθελληνικής προπαγάνδας, με το να εγκωμιάζουν δημοσίως τον ηγέτη μιας χώρας που επιβουλεύεται την πατρίδα μας.
Ρε μάγκες, είτε είστε πολιτικοί αρχηγοί, είτε δημοσιογράφοι, είτε κάποιοι που μπορεί να λειτουργούν ως ενεργούμενα ξένων πρεσβειών με την ιδιότητα των «γνωστών αναλυτών», αν θέλετε να ρίξετε τον Κ. Μητσοτάκη, καλό θα είναι να μη γίνεστε περίγελος στα μάτια της κοινής γνώμης, αποθεώνοντας τον Τούρκο πρόεδρο με ισχυρισμούς ότι γύρισε από τις ΗΠΑ «θριαμβευτής» και «τροπαιοφόρος». Διότι την ίδια στιγμή την προπαγάνδα που κάνετε υπέρ του «σουλτάνου» στην Ελλάδα έρχεται και σας την ακυρώνει ένας έγκριτος Τούρκος δημοσιογράφος, ο οποίος άθελά του αποκαλύπτει πως η Τουρκία «πήρε τον πούλο» στη συνάντηση Τραμπ – Ερντογάν και αμέσως μετά… απολύεται από το Μέσο στο οποίο εργάζεται.
Και εδώ πάμε σε άλλο θέμα, που σχετίζεται με την ελευθερία του Τύπου στην Ελλάδα. Κάτι περίεργες οργανώσεις, που συναγελάζονται με τα κόμματα της Αριστεράς, ισχυρίζονται πως η χώρα μας σε επίπεδο δημοσιογραφικής ελευθερίας είναι ούτε λίγο ούτε πολύ στη ζώνη της λογοκρισίας. Κοινώς, επιχειρούν να καλλιεργήσουν ένα κλίμα πως η σημερινή κυβέρνηση ελέγχει τα ΜΜΕ και τιμωρεί όσους στέκονται απέναντί της. Τρανταχτό παράδειγμα ότι κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει στην Ελλάδα και ο καθένας μπορεί να γράφει ό,τι θέλει ή του κατέβει στο κεφάλι είναι ότι το Μέγαρο Μαξίμου δεν έδωσε κάποια εντολή να απολυθούν όσοι δημοσιογράφοι ή σχολιαστές προπαγάνδισαν τις προηγούμενες ημέρες ότι «η χώρα μας δεν βγήκε κερδισμένη» από την επίσκεψη του Κ. Μητσοτάκη στον ΟΗΕ ή πως ο Έλληνας πρωθυπουργός ήταν απομονωμένος ή περιθωριοποιημένος.
Επίσης, οι δημοσιογραφικές οργανώσεις που -τάχα μου- υπερασπίζονται τη δημοσιογραφική αλήθεια και την ελευθεροτυπία θα βγάλουν κάποια ανακοίνωση υπέρ του Τούρκου δημοσιογράφου, ο οποίος απολύθηκε επειδή μια κάμερα τον κατέγραψε να αξιολογεί ως αρνητικό το αποτέλεσμα της συνάντησης του Τραμπ με τον Ερντογάν; Ή κάτι τέτοιο δεν ταιριάζει με το ανθελληνικό αφήγημά τους περί έλλειψης ελευθεροτυπίας στη χώρα μας; Όταν στην Τουρκία απολύονται δημοσιογράφοι επειδή αμφισβητούν τους διπλωματικούς χειρισμούς του Ερντογάν, δεν γίνεται κάποιοι να κάνουν σπέκουλα σε βάρος της χώρας μας, προπαγανδίζοντας τη θέση πως ο Κ. Μητσοτάκης «φιμώνει» τα ΜΜΕ.
Ιδού η Ρόδος, ιδού και το… άλμα στο κενό
Τις τελευταίες ώρες φτάνουν στα αυτιά μου κάτι πληροφορίες αναφορικά με τις επόμενες κινήσεις του πρώην πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα, που ειλικρινά δεν ξέρω πώς να τις διαχειριστώ και πώς να σας τις περιγράψω. Δεν θα σταθώ σε αυτές που αναφέρουν ότι σκοπεύει να παραιτηθεί από βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ τις επόμενες ημέρες, ώστε να δώσει το σήμα της προσωπικής του αποδέσμευσης και απελευθέρωσης από την «κομματική κοινότητα» στην οποία ανήκει, αλλά σε κάτι άλλο.
Ότι δηλαδή αν ο ίδιος παραιτηθεί από βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, τότε θα παρακινήσει και αυτούς που θέλουν να τον ακολουθήσουν στο νέο του πολιτικό εγχείρημα, ήτοι τη δημιουργία νέου φορέα υπό τη δική του αρχηγία, να πράξουν τον ίδιο. Αν όντως σκοπεύει να προβεί σε μία τέτοια κίνηση, τότε θα βιώσουμε τον απόλυτο κλαυσίγελο, καθώς εκεί που οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ ή της Νέας Αριστεράς ζητούν την παραίτηση του Κυριάκου Μητσοτάκη μαζί με τους αρχηγούς τους, δηλαδή τον Σωκράτη Φάμελλο και τον Αλέξη Χαρίτση, θα πρέπει -προκειμένου να υποβάλουν τα σέβη τους στον πρώην πρωθυπουργό- να παραδώσουν τις βουλευτικές έδρες τους και να τον ακολουθήσουν στη νέα εξωκοινοβουλευτική μάχη που θα δώσει. Άραγε πόσοι θα επιλέξουν κάτι τέτοιο; Θα παραιτηθούν πρόωρα για χάρη του Αλ. Τσίπρα ή θα προσεύχονται να εξαντλήσει ο Κ. Μητσοτάκης την τετραετία για να συνεχίζουν να εισπράττουν τη βουλευτική αποζημίωσή τους;
Τζίφος και με την Ευρωπαία εισαγγελέα. Άλλο Κοβέσι, άλλο Κοροβέση(ς), σύντροφοι…
Στον «κουβά» πήγαν και όσοι το προηγούμενο διάστημα είχαν ρίξει όλα τους τα αντιπολιτευτικά «λεφτά» στον ερχομό της Ευρωπαίας εισαγγελέως, Λάουρα Κοβέσι,στην Ελλάδα, με το να ισχυρίζονται ότι θα τινάξει στον αέρα την ελληνική κυβέρνηση και με τις παρεμβάσεις της θα προκαλέσει «θανατηφόρα πλήγματα» στον Κυριάκο Μητσοτάκη. Είχαν προετοιμάσει την κοινή γνώμη πως η επίσκεψη της Ευρωπαίας εισαγγελέως θα σημάνει την πτώση της σημερινής κυβέρνησης, καθώς προεξοφλούσαν με σιγουριά ότι θα καταγγείλει τη χώρα μας ως το «μαύρο πρόβατο» της Ευρώπης, με αιχμή τη στάση της και τους χειρισμούς της απέναντι σε τρέχουσες υποθέσεις κοινωνικού ενδιαφέροντος. Από την υπόθεση του ΟΠΕΚΕΠΕ μέχρι τα Τέμπη.
Τελικά από τις επαφές της με τους υπουργούς της ελληνικής κυβέρνησης όχι μόνο δεν προέκυψε ένα τέτοιο κλίμα εχθρικής αντιπαλότητας ή εκδικητικής συμπεριφοράς εκ μέρους της, αλλά αντιθέτως αναδείχθηκε μια αμοιβαία συνεννόηση επάνω στην περαιτέρω θεσμική θωράκιση και ενδυνάμωση της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας στην Ελλάδα. Βέβαια, κάποιοι από τον χώρο της Αριστεράς, που είναι γαλουχημένοι σε παιχνίδια συμφερόντων και συνάμα μαθημένοι στο «ντοπάρισμα» της κοινής γνώμης με θεωρίες συνωμοσίας και άλλα παρεμφερή κουτοπόνηρα κόλπα, μπορεί να μπέρδεψαν την Κοβέσι με τον… Κοροβέση, τον πρώην βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, που στο παρελθόν είχε ισχυριστεί ότι η Αριστερά έπαιρνε μίζες από την εταιρεία Siemens. Και όποιος δεν κατάλαβε, ας καταλάβει τι εννοώ σε σχέση με την αξιοπιστία όλων αυτών.
