Εκεί που υποκρισία περισσεύει θριαμβεύει η σπέκουλα. Τα κόμματα της αντιπολίτευσης εδώ και καιρό επενδύουν στον συναισθηματικό εκβιασμό της κοινωνίας. Και το κάνουν μέσα από την υπεράσπιση ασύμμετρων ενεργειών, όπως είναι η παραμόρφωση του μνημείου του Άγνωστου Στρατιώτη με την άναρχη αναγραφή, με μπογιές και σπρέι, των ονομάτων των αδικοχαμένων συνανθρώπων μας στα Τέμπη. Ασφαλώς και στο πλαίσιο μιας ακτιβιστικής ενέργειας κάτι τέτοιο δεν μπορεί να θεωρηθεί ανεπίτρεπτο και θα πρέπει να αντιμετωπιστεί με κατανόηση και επιείκεια. Αυτό ούτως ή άλλως το είδαμε να συμβαίνει επανειλημμένα τις τελευταίες εβδομάδες, όπου όλοι σεβάστηκαν το σκηνικό το οποίο στήθηκε στον συγκεκριμένο χώρο με την απεργία πείνας ενός συγγενούς θύματος. Όταν όμως κάποιοι απαιτούν η συγκεκριμένη «εικαστική» παρέμβαση να μείνει ανεξίτηλη ως εικόνα και ως θέαμα τότε η πολιτεία δεν μπορεί να κάνει τα στραβά μάτια και οφείλει να μεριμνά για την αποκατάσταση του χώρου.
Το γεγονός ότι οι δυνάμεις της αντιπολίτευσης ασπάζονται τη θέση πως εάν καθαρίσει ο χώρος έμπροσθεν του μνημείου του Άγνωστου Στρατιώτη, τότε αυτό θα είναι αιτία πολέμου, δηλαδή πρόκληση αναταραχών, βίαιων επεισοδίων με νεκρούς, δείχνει ότι θέλουν να παίξουν τα ρέστα τους επάνω σε ένα τόσο ευαίσθητο ζήτημα με την ελπίδα πως θα επωφεληθούν εκλογικά και επικοινωνιακά εάν ο συγκεκριμένος χώρος γίνει «γης μαδιάμ». Και επειδή πολιτικά δολίως και επικοινωνιακά τεχνηέντως, με εντελώς ανιστόρητες ταυτίσεις, επιχειρούν να συνδέσουν το δυστύχημα των Τεμπών με τους ανώνυμους ήρωες της πατρίδας μας που έπεσαν υπέρ βωμών και εστιών στα πολεμικά μέτωπα ανά τους αιώνες, θα ήταν πιο τίμιο εκ μέρους τους να απαιτήσουν από την ελληνική Βουλή, στην οποία συμμετέχουν άλλωστε, την αναγραφή των θυμάτων στην επιτύμβια στήλη του μνημείου. Επίσης, εφόσον τόσο πολύ νοιάζονται για να διατηρηθεί ζωντανή η μνήμη των θυμάτων στα Τέμπη, γιατί δεν «αναγράφουν» τα ονόματά τους στην πρόσοψη των πολιτικών τους γραφείων; Ο μόνος που έφτιαξε οργανωμένο μνημείο ήταν ο δήμαρχος της Αθήνας, Χάρης Δούκας.
Στη Χαριλάου Τρικούπη, στον Περισσό, στην Κουμουνδούρου, στα γραφεία της Ζωής Κωνσταντοπούλου, του Κυριάκου Βελόπουλου, του Αλέξη Τσίπρα στην Αμαλίας, εάν πάνε κάποιοι αύριο και γράψουν «συνθήματα» για τα Τέμπη, το Μάτι, τη Μάνδρα ή οτιδήποτε άλλο θα στείλουν συνεργείο καθαρισμού να τα «εξαφανίσει; Όχι μόνο θα το κάνουν, αλλά θα απαιτήσουν και την περιφρούρηση των γραφείων τους από την ελληνική πολιτεία.
Δεν θέλουν τον ΣΥΡΙΖΑ παραμάγαζο του Τσίπρα
Στην επερχόμενη συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας της Κουμουνδούρου ο Παύλος Πολάκης σκοπεύει να ζητήσει από τον Σωκράτη Φάμελλο να εγγυηθεί την αυτόνομη πορεία του κόμματος και θα δώσει αγώνα προκειμένου άπαντες να δεσμευτούν προς αυτή την κατεύθυνση, ώστε να μη σέρνεται μια συζήτηση περί θεσμικής διάλυσης του ΣΥΡΙΖΑ και ταπεινωτικής υπαγωγής του στον σχεδιασμό που εκπονεί ο πρώην πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας. Κοινώς ο Π. Πολάκης, όπως και αυτοί που είναι μαζί του, θα απαιτήσουν από τον Σ. Φάμελλο να δώσει καθαρές εξηγήσεις για το μέλλον του κόμματος, στέλνοντάς του το εξής μήνυμα: να μη διανοηθεί να παραδώσει τα κλειδιά της Κουμουνδούρου στον Αλ. Τσίπρα, μήτε να μετατρέψει το κόμμα σε παραμάγαζό του.
!Στη Βουλή έφερε η βουλευτής Β΄ Πειραιά ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, Νίνα Κασιμάτη, την απόφαση του υπουργού Υγείας, Άδωνη Γεωργιάδη, με την οποία διακόπτει την αποζημίωση του ενός κουτιού ταινιών μέτρησης γλυκόζης ανά μήνα στους πάσχοντες που χρησιμοποιούν συστήματα συνεχούς καταγραφής γλυκόζης (CGM).
Εάν ήταν ο Τσίπρας πρωθυπουργός…
Εάν το δυστύχημα των Τεμπών είχε συμβεί κατά την περίοδο διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, τότε που ο Αλ. Τσίπρας ήταν φρέσκος πρωθυπουργός, έχοντας κατακτήσει την εξουσία υποβασταζόμενος από τους ΑΝΕΛ του Π. Καμμένου και με τη Ζωή Κωνσταντοπούλου να ζει τον μύθο της ως πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων, είναι βέβαιο πως ουδείς εκ των πολιτικών τους αντιπάλων θα τους πολεμούσε με λυσσαλέο μίσος, οργανώνοντας έξω από τη Βουλή και τον Άγνωστο Στρατιώτη συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας με αίτημα να οδηγηθούν στο εδώλιο του κατηγορουμένου ως ηθικοί και φυσικοί αυτουργοί μιας τέτοιας τραγωδίας.
Ο κίνδυνος του αυτογκόλ
Καλό θα είναι το επικοινωνιακό επιτελείο του υπουργού Εθνικής Άμυνας, Νίκου Δένδια, να τον προστατεύει από τις κακοτοπιές, ώστε να μη δίνει την ευκαιρία στα κόμματα της αντιπολίτευσης να τον «ερμηνεύουν» με όρους καταχρηστικής αυθαιρεσίας των λεγομένων του ή ωφελιμιστικής ανάλυσης των παρεμβάσεών του. Με όρους ποδοσφαιρικούς, όταν γίνεσαι πασαδόρος της αντιπολίτευσης, έστω και από τη φοβική αντιμετώπιση μιας δύσκολης φάσης, τότε κινδυνεύεις να προκαλέσεις αυτογκόλ στην ομάδα όπου ανήκεις.
Το γεγονός ότι η χθεσινή παρέμβαση του κ. Δένδια σχετικά με την περιφρούρηση του Μνημείου του Άγνωστου Στρατιώτη ήταν κάπως διφορούμενη και επαρκώς εμπλουτισμένη με αμφισημίες αξιοποιήθηκε για μία ακόμη φορά από τους πολιτικούς αντιπάλους της Νέας Δημοκρατίας, οι οποίοι έσπευσαν να την προβάλουν ως τρανταχτό παράδειγμα εσωστρέφειας στην κυβερνώσα παράταξη, προπαγανδίζοντας ρήξη ανάμεσα στον πρωθυπουργό και τον υπουργό Εθνικής Άμυνας.
Εφημερίδα Απογευματινή
