Αδημονούν πολλοί για το κόμμα Τσίπρα. Κυρίως όσοι συνωστίζονται στην αντιπολίτευση. Σχεδόν όλοι, πλην βεβαίως των κομμάτων με δεξιό πρόσημο, τα οποία είναι μειοψηφία, αφού είναι γνωστό ότι στην Ελλάδα είναι ελκυστικός ο αριστερισμός, επειδή αφελώς επίσης πολλοί πιστεύουν ότι είναι συνυφασμένος ως έννοια με την προοδευτικότητα. Μία φορά επιχείρησε να την αποδείξει… επί του πεδίου, που λέει και η έκφραση του συρμού, και είδε η κοινωνία τα καλά του προοδευτισμού.
Το ΠΑΣΟΚ έχει κάθε λόγο να σκιάζεται, διότι εκ των πληροφοριών που υπάρχουν και το μελίρρυτο πολιτικό ύφος που χρησιμοποιεί πλέον ο πρώην πρωθυπουργός της Αριστεράς υποπτεύονται ότι θα θέλει να εμφανιστεί ως νέος Ανδρέας και να πείσει τα πλήθη, όπως κι αυτός τα είχε πείσει πουλώντας κοινωνική ευαισθησία, πατριωτισμό και γενικώς φύκια για μεταξωτές κορδέλες. Δεδομένου, δε, ότι η ηγεσία η σημερινή του ΠΑΣΟΚ δεν φαίνεται να εμπνέει ούτε πλήθη ούτε στελέχη, είναι λογική η ανησυχία, υπό την έννοια ότι θα χάσουν και τα λίγα ποσοστά που έχουν από ένα τέτοιο κόμμα και τέτοιο αρχηγό.
Στα αριστερά κόμματα της αντιπολίτευσης που, ζωή να ’χουν, δεν είναι και λίγα, η αδημονία προκαλείται από πολλές προοπτικές. Λ.χ. σε ποια έκταση θα παραμείνουν αλώβητα τα κόμματα της Νέας Αριστεράς και του ΣΥΡΙΖΑ, ή πόσοι από αυτά θα νοσταλγήσουν τον πρώην αρχηγό και θα θελήσουν να τεθούν υπό τις διαταγές του, με την προοπτική να βρουν μοίρα στον πολιτικό ήλιο. Η Πλεύση είναι βέβαιο ότι θα συναντήσει πολλούς υφάλους με το κόμμα Τσίπρα, χώρια που Τέμπη ευτυχώς δεν γίνονται κάθε μέρα. Το κόμμα Κασσελάκη ήδη πολλοί διερωτώνται αν υπάρχει και έπειτα και από ένα κόμμα Τσίπρα και τα όσα αυτό θα προκαλέσει, όπως προαναφέρθηκε, δεν θα έχει και λόγο ύπαρξης.
Καλά όλα αυτά, αλλά υπάρχει και μία προϋπόθεση: ότι άπαντες στο πανελλήνιο έχουν ξεχάσει το παρελθόν στην εξουσία του κ. Τσίπρα. Το οποίο το αποτυπώνει το εξής περιστατικό, που δεν ξέρουμε αν είναι αλήθεια, αλλά, όπως λένε και οι Ιταλοί, se non e vero e ben trovato:
Σε μία συνάντηση της αριστερής κυβέρνησης με αυτήν της Ελβετίας, ο Αλέξης Τσίπρας χαιρετά τον Ελβετό πρωθυπουργό και του παρουσιάζει τους υπουργούς του: «Από εδώ ο υπουργός Εργασίας, ο υπουργός Υγείας, ο υπουργός Οικονομίας» κ.λπ. Με τη σειρά του ο Ελβετός πρωθυπουργός παρουσιάζει τους δικούς του: «Ο υπουργός Δικαιοσύνης, ο υπουργός Γεωργίας, ο υπουργός Ναυτιλίας…». Ο Τσίπρας βάζει τα γέλια. «Γιατί γελάτε, κύριε Τσίπρα»; τον ρωτά ο ομόλογός του πρωθυπουργός. «Συγγνώμη, κύριε πρόεδρε, αλλά αφού δεν έχετε θάλασσα τι τον θέλετε τον υπουργό Ναυτιλίας;». Και ο Ελβετός: «Κοιτάτε, κύριε πρωθυπουργέ… Όταν εσείς μου παρουσιάσατε τους υπουργούς Υγείας, Εργασίας, Οικονομίας, εγώ δεν έσκασα στα γέλια!».
Εφημερίδα Απογευματινή
