Με το Μεταναστευτικό να βρίσκεται πάλι σε έξαρση και τις προοπτικές να είναι ζοφερές, αν λάβουμε υπόψη ότι, κατά τις λιβυκές Αρχές, 2-3 εκατομμύρια βρίσκονται στις ακτές της Λιβύης με σκοπό τη μετάβασή τους στην Ευρώπη, αντιλαμβάνεται κανείς ότι το θέμα είναι ιδιαίτερα σοβαρό. Και υπό την έννοια αυτή δεν είναι δυνατόν μία κυβέρνηση να μη λάβει μέτρα ανάσχεσης των ροών αυτών.
Σημερινών και κυρίως μελλοντικών. Είναι πρωτίστως ζήτημα ρεαλιστικής πολιτικής, καθώς αν δεν μπορούν να απορροφήσουν και συντηρήσουν τους μετανάστες, που συνεχώς αυξάνονται, άλλες ευρωπαϊκές χώρες μεγαλύτερης έκτασης και οικονομικά ισχυρότερες, αντιλαμβάνεται κανείς πόσο δύσκολα είναι τα πράγματα για την Ελλάδα, που τώρα προσπαθεί να ορθοποδήσει.
Πέραν αυτού, όσον αφορά την άρνηση κομμάτων της αντιπολίτευσης, κυρίως του αριστερού χώρου, να ψηφίσουν τα κυβερνητικά μέτρα, αν δεν δείχνει η στάση αυτή υποκριτική ευαισθησία, αποκαλύπτει την έλλειψη επαφής με την πραγματικότητα των κομμάτων που είναι όρος εκ των ων ουκ άνευ για την άσκηση πολιτικής και την προσέγγιση της κοινωνίας. Για να το πούμε πιο απλά, οι αρνούμενοι τα κυβερνητικά μέτρα ανάσχεσης των μεταναστατευτικών ροών δεν έχουν λάβει υπόψη τις διαθέσεις της κοινωνίας και κυρίως των τοπικών πληθυσμών, που έχουν οδυνηρή εμπειρία από τον συγχρωτισμό με απελπισμένους αλλοθρήσκους και κυρίως με άτομα διαφορετικής κουλτούρας.
Είναι σαφές, λαμβάνοντας υπόψη την αρνητική διάθεση του αυτόχθονος πληθυσμού αλλά και το γεγονός ότι η συντριπτική πλειονότητα των εισερχομένων -γύρω στο 85%- δεν είναι πρόσφυγες αλλά λαθρομετανάστες, ότι οποιαδήποτε κυβέρνηση ήταν στην εξουσία θα έπρεπε να αντιδράσει – και μάλιστα αποτελεσματικά και έγκαιρα.
Δεν είναι τυχαίο ως προς τις διαθέσεις της κοινής γνώμης απέναντι στους μετανάστες, ειδικώς δε αυτούς που προέρχονται από την Αφρική, ότι οι πιο εχθρικά διακείμενοι απέναντί τους -κυρίως σε περιοχές όπου αυτοί έχουν εγκατασταθεί- είναι οι… αλβανικής καταγωγής που βρίσκονται χρόνια στην Ελλάδα και έχουν ενσωματωθεί στον ελληνικό πληθυσμό!
Εφημερίδα Απογευματινή
