Σπουδαία μεταρρυθμιστική δουλειά εξελίσσεται με νέα νομοθεσία σχετικά με τους δημοσίους υπαλλήλους. Αφορά την τακτική αξιολόγησή τους και τη δομική νέα συγκρότηση των πειθαρχικών συμβουλίων. Είναι μια παλιά συζήτηση που επιτέλους ύστερα από πολλές παλινδρομήσεις και αναβολές βρίσκει τον δρόμο της ορθότητας.
Οι δημόσιοι υπάλληλοι θα πρέπει να αξιολογούνται και όχι μόνον αυτό αλλά να κρίνεται η βαθμολογική τους εξέλιξη από τις αξιολογήσεις αυτές. Σημειωτέον ότι η αξιολόγησή τους σχετίζεται άμεσα με τα συμφέροντα του κράτους και τη δημόσια προσφορά στην κοινωνία των πολιτών. Παράλληλα, από τη στιγμή που δημόσιοι υπάλληλοι είτε με δόλο είτε από αμέλεια εμπίπτουν σε σφάλματα ή διαφθορά δεν μπορεί να διαφεύγουν μέσω κάποιας ΕΔΕ ή της συναδελφικής ανοχής. Πολύ περισσότερο είναι απαραίτητο το κομματικό ρουσφέτι και οι πελατειακές σχέσεις να ακυρωθούν μέσα από τις προβλεπόμενες διαδικασίες.
Η αξιολόγηση είναι καθοριστική προκειμένου οι πιο ικανοί και αποδοτικοί δημόσιοι υπάλληλοι σε όλες τις κλίμακες να ανταμείβονται, όπως συμβαίνει σε όλες τις δουλειές, οι πιο μέτριοι στην απόδοσή τους να ενθαρρύνονται να προσπαθήσουν περισσότερο και οι αδιάφοροι ή φυγόπονοι αν είναι δυνατόν να απομακρύνονται από τις θέσεις τους. Τα πειθαρχικά εξάλλου θα πρέπει να αποκτήσουν αξιοπιστία και οι διάφορες αποφάσεις ή οι κυρώσεις που θα επιβάλλονται να σχετίζονται με τον χρόνο που έγινε η πράξη ή η παράληψη που οδήγησε τον εργαζόμενο στο πειθαρχικό.
Υπάρχουν αντιδράσεις από συνδικαλιστικούς φορείς, κόμματα της αριστερής αντιπολίτευσης, μερίδα των μίντια γι’ αυτές τις κυβερνητικές πρωτοβουλίες και τις νέες ρυθμίσεις. Διερωτάται κανείς. Τι επιδιώκουν αυτοί οι φορείς πολιτικής; Να επιβραβεύονται μέσω της ισοπέδωσης της μη αξιολόγησης οι φυγόπονοι, οι διεφθαρμένοι, οι αδιάφοροι από τους κρατικούς υπαλλήλους; Γιατί θέλουν να δώσουν άλλοθι σε όλους αυτούς και να αδικήσουν τους πλέον ικανούς, συνεπείς, πρόθυμους; Τι είδους κράτος επιτέλους επιθυμούν;
Εφημερίδα Απογευματινή
