Είναι πολιτική κοινοτοπία να επαναλάβουμε ότι η παρουσία στο πολιτικό σύστημα μιας σοβαρής και αξιόπιστης αντιπολίτευσης, και κυρίως αξιωματικής, ως εναλλακτικής λύσης αποτελεί όρο σημαντικό για τη λειτουργία του δημοκρατικού συστήματος.
Τα προαπαιτούμενα αυτά στοιχεία δυστυχώς δεν βλέπουμε να υπάρχουν στα κόμματα της αντιπολίτευσης. Μερικά παραδείγματα. Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ χαρακτήρισε, σε πρόσφατη συνέντευξή του, τη Νέα Δημοκρατία ως «κυβέρνηση χαμένων ευκαιριών». Όμως ένας σκεπτόμενος πολίτης εύλογα θα διερωτηθεί πρώτον, αν υπήρχαν ευκαιρίες που παρέλαβαν από την καταστροφική διακυβέρνηση της Αριστεράς η Νέα Δημοκρατία και ο Κυριάκος Μητσοτάκης και δεν τις εκμεταλλεύτηκαν. Και δεύτερον, αν είδε ευκαιρίες ο κ. Ανδρουλάκης, ίσως δεν θα τον συμφέρει να τις αναδεικνύει, διότι αυτές τις δημιούργησε η σημερινή κυβέρνηση! Και τις εκμεταλλεύτηκε στο μέτρο του δυνατού και μέσα στα όρια των δημοσιονομικών δυνατοτήτων, αποφεύγοντας λαϊκισμούς όπως αυτούς στους οποίους καταφεύγει ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ.
Ένα άλλο παράδειγμα είναι το κόμμα της Αριστεράς που μας κυβέρνησε και που τώρα, προκειμένου να διασωθεί, εκλιπαρεί για τη σύμπηξη μετώπων προκειμένου να αντιμετωπιστεί το κυβερνών κόμμα. Και παραβλέπει βεβαίως το γεγονός ότι το σύνολο των ποσοστών όσων συντρέξουν σε αυτήν την έκκληση μετά βίας φτάνει το ποσοστό της Νέας Δημοκρατίας. Δημοσκοπικώς τουλάχιστον, διότι, ενώπιον της κάλπης, και οι δυσφορούντες με την κυβέρνηση θα σκεφτούν σε ποια περιπέτεια θα ρίξουν τη χώρα και βεβαίως εαυτούς στην περίπτωση που θα ήθελαν να πειραματιστούν με τα άλλα κόμματα, τα οποία, μάλιστα, δεν τα προτιμούν ως κυβέρνηση, όταν ερωτώνται σχετικώς.
Ο κ. Ανδρουλάκης επιμένει επίσης στην άμεση προσφυγή στις κάλπες, λες και δεν γνωρίζει ποιος θα είναι ο νικητής των εκλογών αυτών. Εκτός και αν για να διασωθεί μέσα στο κόμμα του, όπου είναι αμφισβητούμενος, επιδιώκει να υπάρξει ένα διάστημα ακυβερνησίας, καθώς η αυτοδυναμία προσώρας εμφανίζεται δύσκολη. Ο άνθρωπος είναι αλλού…Και όχι μόνον αυτός στην αντιπολίτευση…
Εφημερίδα Απογευματινή
