Μια δημοσκόπηση της MARC, στην οποία οι οκτώ στους δέκα ερωτηθέντες επιδοκίμαζαν την κατάργηση της μονιμότητας στο Δημόσιο και την ουσιαστική αξιολόγηση, πυροδότησε πολιτικές εντάσεις -αλίμονο, σε αυτήν τη χώρα η προσέγγιση προβλημάτων μέσω της συναίνεσης αποτελεί όνειρο θερινής νυκτός-, τώρα που μπαίνει και ο Ιούνιος. Κι ας πληρώσαμε ακριβά με ένα μάτσο μνημόνια τη συγκρουσιακή διαχείριση της κρίσης από το ξέσπασμά της κιόλας.
Ο πρωθυπουργός πήρε την πάσα και ανήγγειλε ότι θα προχωρήσει στην αλλαγή, στην αναδόμηση, στην κατάργηση (;) του άρθρου 103, που κατοχυρώνει τη μονιμότητα στο Δημόσιο, στην επικείμενη συζήτηση για την αναθεώρηση του Συντάγματος. Μάλιστα, ο Κυριάκος Μητσοτάκης κάλεσε το ΠΑΣΟΚ να πάρει θέση επ’ αυτού. Ο Νίκος Ανδρουλάκης απάντησε πως η ενεργοποίηση των ήδη υπαρχόντων εργαλείων αξιολόγησης και τιμωρίας των ανάξιων υπαλλήλων είναι η λύση. Επικαλέστηκε, μάλιστα, το γερμανικό και το γαλλικό μοντέλο δημόσιας διοίκησης για να αποστασιοποιηθεί από την πρωτοβουλία της ΝΔ. Για τα κόμματα της Αριστεράς, η πρόταση για άρση της μονιμότητας ισοδυναμεί με casus belli κατά του Δημοσίου, με ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας στα μονοπώλια.
Κι έτσι ερχόμαστε ξανά μπροστά τα δημοσκοπικά ευρήματα της MARC. Αν ο σφυγμός της κοινής γνώμης καταγράφεται σωστά, τότε μήπως οι πολίτες βρίσκονται πολύ πιο μπροστά από τις προθέσεις των κομμάτων να τολμήσουν κάποιες αλλαγές; Μήπως η σχεδόν καθολική αποδοχή του αιτήματος από τους οπαδούς ΟΛΩΝ των κομμάτων έχει να κάνει με το «δεν πάει άλλο» στις πρακτικές του «βαθέος κράτους»; Δεν είναι μια έκφραση αγανάκτησης για την ατιμωρησία των υπαλλήλων, που διαπράττουν ακόμα και βαριά αδικήματα, τη βασανιστική αμέλεια και το ξεχαρβάλωμα των υποδομών που οδήγησε στα Τέμπη, τις λοβιτούρες και τις παρανομίες σε νευραλγικά κύτταρα του Δημοσίου – βλέπε ΟΠΕΚΕΠΕ;
Αν είναι έτσι, τότε η κυβέρνηση -που πρώτη άνοιξε το θέμα-, οφείλει να γεμίσει με περιεχόμενο την εξαγγελία της για κατάργηση του άρθρου 103. Γιατί το πρόβλημα είναι διαχρονικό, διακομματικό, βαθύ και πολυπλόκαμο. Είναι αδύνατο να διανοηθεί οποιοσδήποτε ότι μπορούν οι βαθιές πληγές στο Δημόσιο και η χρόνια έλλειψη αξιολόγησης να γιατρευτούν «με έναν νόμο και ένα άρθρο». Κι ακόμη, αν ο πρωθυπουργός, το ΠΑΣΟΚ και όποιο άλλο κόμμα εννοούν ότι είναι καιρός να γίνουν ανατροπές στο «ιερό δισκοπότηρο», αυτό δεν μπορεί να γίνει χωρίς ευρύτερες συναινέσεις και διευρυμένες ψηφοφορίες.
Εφημερίδα Απογευματινή
