Ο αθλητισμός και η Ελλάδα είναι κάτι συνώνυμο, καθώς από τα αρχαία χρόνια υπήρχαν αγωνίσματα στα οποία επιδίδονταν οι Έλληνες, που αρέσκονταν να γυμνάζουν το σώμα τους πέρα από το μυαλό τους και να είναι ανταγωνιστικοί. Συνώνυμο με την Ελλάδα είναι και το αγώνισμα του Μαραθωνίου. Ο πρώτος διεξήχθη το 1896 στην αναβίωση των σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων. Για να φτάσουμε στο σήμερα και ο Αυθεντικός Μαραθώνιος της Αθήνας, όπως λέγεται πλέον, να αποτελεί ένα μεγάλο γεγονός για το δρομικό κίνημα και φυσικά να είναι ελεύθερος και για ερασιτέχνες, πέρα από τους επαγγελματίες. Σήμερα και αύριο λοιπόν είναι το διήμερο για τον 42ο Μαραθώνιο της Αθήνας, συγκεντρώνοντας χιλιάδες αθλητές από όλο τον πλανήτη. Απίθανες οι ιστορίες που έχουν αναδειχθεί, ακόμα και τα τελευταία χρόνια, αλλά το σίγουρο είναι ότι το απολαμβάνουν μικροί και μεγάλοι.
Ο αγγελιοφόρος
Πώς ξεκίνησαν όμως όλα; Πώς βγήκε αυτή η διαδρομή που ξεκινάει από τον Μαραθώνα και καταλήγει στο Παναθηναϊκό Στάδιο; Όλα άρχισαν από την ιστορική μάχη στον Μαραθώνα το 490 π.Χ., που βάσιμα θεωρείται ότι έσωσε τον πολιτισμό της Ευρώπης και ότι τυχόν ήττα των Ελλήνων θα μπορούσε να είχε αλλάξει τη ροή της Ιστορίας. Η ανεπανάληπτη νίκη των Ελλήνων αναγγέλθηκε με ένα υπέροχο κατόρθωμα από έναν Αθηναίο οπλίτη-αγγελιοφόρο, ο οποίος έτρεξε από το πεδίο της μάχης έως την καρδιά της Αθήνας και, αφού μετέφερε το χαρμόσυνο νέο της νίκης, εξέπνευσε. Το όνομα του αγγελιοφόρου δεν διασώθηκε με βεβαιότητα από τους ιστορικούς της αρχαιότητας, αλλά ο θρύλος του έγινε ολυμπιακό αγώνισμα το 1896 και δημιούργησε τον μαραθώνιο δρόμο κατά τη διάρκεια των πρώτων σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων στην Αθήνα. Στη συνέχεια το αγώνισμα γνώρισε ραγδαία ανάπτυξη παγκοσμίως με κοινωνικές προεκτάσεις και ιδίως στην Ελλάδα. Αγώνισμα μαραθωνίου δρόμου δεν υπήρχε στους αγώνες της αρχαιότητας.
Ο Μπρεάλ
Εμπνευστής του ήταν ο Γάλλος αρχαιολάτρης καθηγητής Γλωσσολογίας Μισέλ Μπρεάλ, ο οποίος γοητευμένος από τον άθλο του Αθηναίου οπλίτη-αγγελιοφόρου της αρχαιότητας πρότεινε στον Πιερ ντε Κουμπερτέν την καθιέρωση αγωνίσματος που να τον αναπαριστά, θεωρώντας ότι θα έδινε «μια αίσθηση αρχαιότητας» και θα εκτόξευε τον ενθουσιασμό και την προσπάθεια των Ελλήνων το 1896. Ο Μπρεάλ μάλιστα προσφέρθηκε να αθλοθετήσει και ασημένιο κύπελλο για τον νικητή. Ο Πιερ ντε Κουμπερτέν, εμπνευστής της αναβίωσης των Ολυμπιακών Αγώνων, και ο Δημήτριος Βικέλας, Έλληνας διανοούμενος και πρώτος πρόεδρος της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής (1894-1896), «αγκάλιασαν» την ιδέα με ενθουσιασμό.
Ο Σπύρος Λούης
Έτσι, την άνοιξη του 1896, στην πρώτη σύγχρονη Ολυμπιάδα, αθλητές από πέντε χώρες παρατάχθηκαν στη γέφυρα του Μαραθώνα, στην αφετηρία, για να διανύσουν τη χωμάτινη διαδρομή μέχρι το Παναθηναϊκό Στάδιο. Το νήμα έκοψε πρώτος ο Έλληνας αθλητής Σπύρος Λούης, σε μια νίκη που έμεινε στην ιστορία, συμβολίζοντας την προσπάθεια, την υπέρβαση των σωματικών και ψυχικών ορίων καθώς και την αντοχή. Σημαντικότατη ήταν η παρουσία του έμπειρου, επίσης Έλληνα δρομέα, Χαρίλαου Βασιλάκου, ο οποίος τερμάτισε δεύτερος και μαζί με τον Λούη έγιναν οι δύο πρώτοι Ολυμπιονίκες στην ιστορία του μαραθωνίου δρόμου.
Ο Μαραθώνιος της Αθήνας, ο μοναδικός αγώνας που έχει το προνόμιο να διεξάγεται επί της αυθεντικής διαδρομής, από τον Μαραθώνα ως την Αθήνα και το Παναθηναϊκό Στάδιο, παραμένει ένας αγώνας εμβληματικός για κάθε λάτρη των μεγάλων αποστάσεων.
Με τη σημερινή μορφή του διεξάγεται από το 1983 από τον ΣΕΓΑΣ. Τότε ο Μαραθώνιος της Αθήνας έγινε και ιδρυτικό μέλος της AIMS. Στόχος ήταν να τρέχουν όσοι επαγγελματίες και ερασιτέχνες αθλητές ήθελαν, επίσης να έρχονται ξένοι δρομείς σαν ένα «προσκύνημα» στον τόπο και στη μοναδική διαδρομή, τη δυσκολότερη του κόσμου! Σταδιακά και κυρίως μετά το 2001 πολλά πράγματα έχουν αλλάξει με στόχο την καλύτερη οργάνωση, την αρτιότερη εξυπηρέτηση των συμμετεχόντων, την προβολή, την προσέλκυση πολύ περισσότερων ξένων και Ελλήνων δρομέων. Η ποιοτική και αγωνιστική αναβάθμιση είναι εμφανής. Σήμερα ο Αυθεντικός Μαραθώνιος Αθηνών συγκεντρώνει χιλιάδες δρομείς από όλο τον κόσμο.
Εφημερίδα Απογευματινή
